Het is ongeveer 15 minuten voor zonsopgang, en we staan in het midden van een moeras luisteren naar een vogel roep die klinkt als de TV-statische. Het gesprek behoort tot de bedreigde Californië Ridgway ‘ s rail, een dappere maar verlegen marsh-woning vogel. De rails zijn zowel de helden en schurken van een behoud paradox dat is ontvouwen hier in de Baai van San Francisco.
De ecologen we de schaduw probeert op te slaan van de vogels, maar ze proberen ook uit te roeien van de invasieve gras dat de vogels vertrouwen in hebben. En dat zorgt ervoor dat een lastige vraag: wat als, om te redden van een bedreigde diersoort is, hebben we eigenlijk aan het behoud van een invasieve?
Niemand wil echt het gras, de zogenaamde hybride Spartina, ergens in de buurt van de baai. Ons interview onderwerpen zeker niet: ze werken voor de Invasieve Spartina Project, een hele organisatie gewijd aan de plant te verwijderen. De hyper-agressieve gras drukte uit inheemse soorten, en eet hectare na hectare van getijdenenergie mudflat dat talloze migreren kustvogels hard nodig hebben. De uitroeiing werk is al in volle gang voor meer dan 10 jaar, en terwijl ze weggevaagd ongeveer 95 procent van de invasie van gras, die laatste 5 procent is vol van bedreigde rails die gedijen in.
Het verhaal is een eigenzinnige, maar de vragen die het oproept, zijn groot. Wat doen we als een invasieve soort begint te doen wat goed is in een ecosysteem? Hoeveel tijd en geld moet besteden we het afweren van een invader, of het opslaan van een bedreigde soorten, of beide? En wat gebeurt er als we tegen een patstelling zoals deze? Bekijk de video hierboven om waden in het debat, en zelf beslissen over die vogel noemen.