Spider-Man: In de Spider-Vers is een schitterende, hilarische en unieke

Terug in 2013, Sony Pictures Entertainment heeft plannen aangekondigd voor zijn eigen werken, met elkaar verbonden universum gebaseerd op de Spider-Man. Onder de geplande titels: Amazing Spider-Man 3 (wat nooit gebeurd), Gif (die misschien wel niet moet zijn gebeurd), en De Sinister Six (dat is nog niet gebeurd, hoewel de schrijver-regisseur Drew Goddard nog steeds houden aan te pakken). In plaats daarvan, Sony ging op een andere manier, in samenwerking met Marvel twee jaar later te maken met Spider-Man deel van de Marvel Cinematic Universe, wat leidt tot Tom Holland ‘ s portret van Peter Parker in Spider-Man: Homecoming en andere MCU films.

Het was een concessie die misschien Marvel Studios wist hoe je het best omgaat met de tent versie van het personage. Maar in weerwil van Spider-Man ‘ s succesvolle MCU-integratie, Sony bleef werken op veel van de expanded universe ideeën. Het meest intrigerende van het stel was Spider-Man: In de Spider-Vers, een geanimeerde film betekende niet alleen om te stap weg van de wereld van de live-actie superhelden, maar in de schijnwerpers te zetten Miles Morales, het karakter schrijver Brian Michael Bendis, opgericht in 2011 over te nemen van de mantel van Spider-Man na Peter Parker werd gedood. Met het project creatief geleid door Phil Lord en Chris Miller, het duo achter De Lego-Film en de 21 Jump Street-films, het project de mogelijkheid te bieden een frisse, radicaal andere kijk op het personage dat eigenlijk garandeert een stand-alone film in een zee van onderling verbonden franchise titels.

De film is al die dingen en meer. Spider-Man: In de Spider-Vers is een rauwe, smart, zelf-referentiële avontuur. De strips geïnspireerde beelden zijn prachtig, en de emotionele coming-of-age-verhaal is relevant en inspirerend, zelfs als het erkent de Spider-Man films die zijn gekomen. Sony is duidelijk op zoek naar een manier om de lancering van zijn eigen, afzonderlijke nemen op Spider-Man, die kan opstaan om de live-action MCU-versie, en die franchise heeft inmiddels zijn eerste termijn.

Het uitpakken van de verhaallijn in Spider-Man: In de Spider-Vers is een beetje lastig, want de film is zo snel-tempo en is gevuld met zo veel meta-verwijzingen wordt het een beetje van een onderling verbonden puzzel. Het begint met Peter Parker (Jake Johnson) proberen te ontmantelen van een enorme supercollider gebouwd door de Kingpin (Liev Schreiber). Spider-Man is gedood in de strijd, die allemaal uitkomen van New York te rouwen om het verlies van hun woonplaats superheld. Dan is de film verschuift naar tiener Miles Morales (ingesproken door Shameik Moore), waarvan de artistieke neigingen niet noodzakelijk zijn politieagent vader (Brian Tyree Henry). Op een avond, Km’ oom Aaron (Mahershala Ali van Maanlicht en de recente Groene Kamer) neemt hem mee naar een verborgen tunnel in de metro-systeem te spuiten-een muurschildering, en Miles is gebeten door een mysterieuze spin. Snel, ontwikkelt hij Spider-Man-achtige krachten.

Dat is slechts het begin van een verhaal dat trekt verschillende versies van Spider-Man uit alternatieve universa in Km’ eigen. Een zwaaiende, van middelbare leeftijd Peter Parker (ook Johnson), de zwart-en-wit Spider-Man Noir (Nicolas Cage), en Spider-Gwen (Hailee Steinfeld) zijn slechts een paar voorbeelden van de grotere Spider-Man metaverse Kilometers leert bestaat. Snel, bundelen zij hun krachten om te stoppen met Kingpin zo Mijl te kunnen benutten, zijn opkomende machten, en dus de andere personages kunt gebruik maken van de machine om terug te gaan naar hun eigen dimensies, voordat het te laat is.

Voor een film met een dergelijke mind-bending premise, In de Spider-Vers is bijzonder efficiënt in de manier waarop het stelt de verschillende personages en de wereld van de inzet, grotendeels door een beroep op het publiek kennis van de comic book films en deze tekens. Een opening montage, bijvoorbeeld, vertelt het verhaal van de snel-to-be-overleden Peter Parker, die in wezen stelt hem voor als de Tobey Maguire iteratie van het karakter van de Sam Raimi film trilogie. De upside-down-kus met Mary Jane uit Raimi ‘ s 2002 origineel, de trein redden van Spider-Man 2, en de betreurenswaardige Spider-Man 3 dance-reeks zijn allemaal waarnaar wordt verwezen, en wanneer hij overlijdt, dient het als een clean break van alle andere iteraties van het karakter.

Het kennen van meta-humor aanwezig in die opening montage nooit berouw. Het script van de Heer en co-directeur Rodney Rothman is gevuld met het soort van oneerbiedige neemt op de popcultuur en film stijlfiguren dat de Heer peper en Miller ‘ s eigen films. En met elk van de verschillende multiversum personages die hun eigen genres, er zijn tal van verschillende gags te spelen. Cage ‘ s Spider-Man Noir is een parodie van goofy film noir clichés. De verhaallijn van de anime-beïnvloed Peni Parker is bijzonder ernstig, maar knipogen in de manier waarop het maakt gebruik van die bepaalde animatie-stijl. Het praten varken Spider-Ham (ja, een echte Marvel karakter, ingesproken door John Mulaney) fungeert als breed comic relief, met de pure absurditeit van het personage waardoor de anderen — als verhoogd en bizar dat ze in hun eigen recht te voelen relatief geaard door middel van een vergelijking.

Die balans is belangrijk, want dit is een geanimeerde film, Miles Morales is een van de meest relatable, kwetsbare leiden tekens worden weergegeven in een Spider-Man film. Zijn verlangen om zijn eigen identiteit los van zijn vader, zijn onhandige tiener onhandigheid wanneer hij ontmoet iemand die hij leuk vindt op school, en zijn frustratie dat hij zich niet eenvoudig meester zijn nieuwe vaardigheden met gemak al op het creëren van een verhaallijn, die echo ‘ s de strijd van een tiener vechten om te ontdekken en het vaststellen van hun identiteit. Dit zijn thema ‘ s die in het merendeel van de Spider-Man verhalen over de oorsprong, maar tegen de achtergrond van de multiverse — waarmee Km om te leren dat er meerdere interpretaties van wat hij als Spider-Man, alle van hen geldig is — brengt het punt naar huis verder.

Ook onderstreept het belang van deze film kiezen zich te richten op Morales in de eerste plaats. In films, de Spider-Man franchise heeft veel te lang gericht op hetzelfde karakter, dezelfde dingen te doen, vaak in exact dezelfde manier, ongeacht in welke stappen de comic gemaakt in termen van diversiteit en vertegenwoordiging. In de Spin-Vers toont aan wat een gemiste kans is. In deze film Spider-Man is niet één bepaalde persoon; het is een idee dat voor iedereen toegankelijk, ongeacht waar ze vandaan komen of hoe ze eruit zien. En het is vrijwel zeker geen toeval dat de oudere multiversum van Peter Parker, die Mijlen teams met — een-van-de vorm van middelbare leeftijd, witte dude, die is totaal verpest zijn eigen leven, ondanks alle ingebouwde voordelen van een superheld — eindigt leren nogal van Morales over het repareren van zijn eigen leven en respect voor andere mensen.

Samen met het verhaal inzichten en lacht, maar Spider-Man: In de Spider-Vers is onmiskenbaar een visuele krachtpatser, met een stijl in tegenstelling tot alle vorige strips aanpassing. De film trekt zowel van de traditionele 3D computer animatie en comic book esthetiek, stampen ze op in een oogverblindende, kinetische stijl. In één moment, de film legt uit meerdere panelen op het scherm. In een ander, het maakt gebruik van onderschriften spiegel Km’ interne monoloog. In nog een ander, zij die vertrouwd zijn geschreven geluidseffecten van de actie. Het maakt het mogelijk de regie team — Rothman, Bob Persichetti en Peter Ramsey — strooisel elke frame met zoveel bloeit en blink-and-miss-gags mogelijk. (Mijn persoonlijke favoriet is bij de zin “Bagel!” wordt gebruikt als een geluidseffect. Geloof me op dit ene.)

Soms is de film niet bereiken visuele overbelasting. In de slotakte, in het bijzonder, zo veel is gebeurt op het scherm dat de film de stijl lijkt te onderbieden het verhaal, het draaien van alles in een waas van vorm, kleur en beweging. Maar voor het grootste deel, de zeer experimentele stijl werkt buitengewoon goed. Het is een bewijs van Sony dat de studio was bereid om te laten de filmmakers zo ver gaan met de visuele behandeling, en het wordt nog een element dat kenmerkend is voor Spider-Vers als iets dat volledig verschilt van de andere Spider-Man films of zelfs andere animatiefilms.

Dat laatste aspect is het feit dat het voelt eerlijk gezegd, echt uniek — is een van de meest stimulerende aspecten van de Spider-Vers. Superhero films rommel van de filmische landschap van deze dag, en met zeldzame uitzonderingen na, zoals Thor: Ragnarok en Zwarte Panter — ze zien er vaak uit, het geluid en de wet gelijk. Ze hebben meer consument-vriendelijke producten dan storytelling inspanningen, met specifieke momenten en stilistische benaderingen die zorgvuldig zijn aangescherpt om het maken van films met de grootst mogelijke kans op succes. Dat betekent niet dat ze allemaal goed (zoals veel van Sony ‘ s Spider-Man releases bewijzen), maar dat betekent niet dat ze veilig zijn en vaak buitengewoon vergelijkbaar.

Spider-Man: In de Spider-Vers is ongelooflijk spannend, want het vermijdt dat alles. Het is innovatief, oneerbiedig en dynamisch. Het is hilarisch maar ook bijzonder ernstig, met een hoofdrol waard de zorg over. Het is het soort van filmische rijden, dat nodigt meer franchise termijnen niet alleen om meer te leren over de vele, vele personages introduceert en werelden tips op, maar gewoon om te zien hoe Miles Morales’ Spider-Man zal groeien en veranderen.

Als Sony echt wil op zoek naar een manier om te scheiden zich van Marvel, DC, en elke andere comic book adaptatie die er zijn, zou het geen slecht idee om te stoten haar komende live-action Spider-Man spin-offs en gewoon werken aan het uitbreiden van het Miles Morales Spider-Vers. Het kader is er al, als een veelheid van nieuwe personages belichamen de verschillende opnames en nieuwe gezichtspunten. Dat is ongetwijfeld de reden waarom de studio heeft al rustig begonnen met de ontwikkeling op een vervolg, als een Spin-Vrouwen-film, die zich zal richten op Gwen Stacey en andere vrouwelijke helden. Er zijn een heleboel van de Spider-Man films over de laatste 16 jaar, maar Spider-Man: In de Spider-Vers is uniek op een manier die geen van de anderen aan kunnen tippen.