Nul
De machines zijn niet gemaakt om te voelen.
ZDNet
Niet eens proberen voor te stellen de pijn.
In plaats daarvan, te beluisteren in de woorden van Gillian Brockell.
Ze verloor haar kind als ze was 32 weken zwanger en elke dag dat ze online ging, werd ze herinnerd aan wat er was gebeurd.
Haar pijn en wanhoop was zo groot dat ze nam om Twitter te bedelen bedrijven zoals Facebook, Twitter, Instagram en Experian om gewoon te stoppen.
Stoppen en na te denken. Stop en stel je de pijn ze werden veroorzaakt door aanhoudend aanbod baby-gerelateerde advertenties op elke webpagina bezocht ze.
Ad nadat de ad werd geserveerd. Elk van hen was een dolk.
Zie je, ze was een frequente gebruiker van sociale media. Wanneer alles in orde was met haar baby, ze heeft zelfs bijgedragen een baby-gerelateerde hashtag of twee. Maar nu haar baby dood was.
Ze schreef naar de tech bedrijven, woedend dat ze zag al de positieve tekenen die ze had geplaatst, maar geen van de negatieve effecten:
Heb je niet zien mij ook googlen ‘is dit Braxton Hicks? en ‘baby niet beweegt?’ Heb je niet drie dagen van stilte, ongewoon voor een hoge-frequentie-gebruiker zoals ik? En dan de aankondiging met zoekwoorden als ‘gebroken hart’ en ‘het probleem’ en ‘levenloos’ en de twee-honderd teardrop emoticons van mijn vrienden? Is dat niet iets wat je zou kunnen volgen?