John Scalzi in de machine, voor het leren en onthouden van onze favoriete huisdieren

John Scalzi is een bekende naam voor de meeste science fiction lezers. Hij is het best bekend voor zijn lange-running blog Wat boeken zoals Old Man ‘ s War, Redshirts, De Instortende Rijk, en, meest recent, De Verterend Vuur. In “Een Model Hond,” Scalzi kijkt naar wat het eerst lijkt tech miljardair is frivool project, dat verandert in een hartverscheurend poging tot het behoud van de herinnering aan een dierbare huisdier.

The Verge sprak met Scalzi over zijn verhaal, zijn de gevolgen van big data, en het onthouden van onze favoriete huisdieren.

Dit interview is licht bewerkt voor de duidelijkheid.

“Een Model Hond”

John Scalzi is origineel verhaal voor een Betere Werelden, onze science-fiction project over hoop.

Lees het verhaal

Wat was uw eerste inspiratie voor het verhaal?

Nou, ik denk dat een deel van het is dat ik aan het denken was over het hele concept van ‘machine learning’ en het idee dat de AI is iets anders dan we verwacht hadden en dat het eigenlijk doen een goede baan van het begrijpen van de mens. Dus ik wilde om te praten over een enigszins optimistische visie van die specifieke technologie, en ik dacht ook dat het een geweldige manier om dat te doen zou inhouden dat de huisdieren, want iedereen houdt van huisdieren.

Het lijkt een prima manier om de invoering van de idee dat machine learning niet alleen kan worden gebruikt om het scherm van onze oproepen of antwoord e-mails door te voorspellen wat zullen we zeggen, maar eigenlijk is het verbeteren van ons leven met iets dat leuk en vaag.

“Een Model Hond” is over een tech-miljardair verzoek. Wat is het over de ongelooflijke rijkdom van deze miljardairs of grote tech-bedrijven die deze soorten wat te frivool projecten te realiseren.

Eerlijk gezegd, als je het geld en de middelen en de mensen doen dat soort dingen, waarom zou je het niet? Ik bedoel, heel eerlijk, als ik had $12 miljard en het vermogen om mensen iets doen, dat aanvankelijk werd frivool, maar maakte me gelukkig, is er een vrij goede kans dat ik het zou gaan doen. Ik denk dat een deel van het is dat het meer geld je krijgt en hoe meer macht vergaren, de minder vastgebonden u zijn tot de werkelijkheid. Dus het idee van “waarom niet besteden van $100 miljoen voor het opnieuw aanmaken van een kat” klinkt niet als een dom idee.

Nu, het ding over deze specifieke gevallen is dat zelfs dingen die gaan frivolously kan een gunstig neveneffect. Dus je kan stellen dat dit slechts het sorteren van blue sky research en technologie die mensen zou moeten doen, dat niet alles moet worden gericht onderzoek. Er kunnen ook dingen zijn die zijn frivool en misschien krijg je wel iets van te maken. Uiteindelijk is de man in te gaan, “Uh, ik moet een machine learning pet” en het maken van iemand dat doet, dat is een uitdrukking van de buitengewone voorrecht. Ik wilde vastleggen dat ook. Als u na te denken over alle van de miljardairs die pet ruimte projecten en dingen zoals dat, in vergelijking met iemand te schieten hun auto in de ruimte, het maken van een machine learning pet ziet er redelijk verantwoordelijk.

Het lijkt of dit soort experimenten zou een downstream-effect. Ik weet Neil deGrasse Tyson is graag zeggen dat het gaan naar de ruimte gebracht met een aantal andere dingen die je niet zou verwachten.

“Een man wil om een meer krachtige lijm eindigde het maken van de plaknotitie.”

Absoluut. Het is de hele Velcro-effect. Ga je in de ruimte, dus je moest uitvinden Klittenband. Het is raar als je er over nadenkt. Ik ben niet per se een voorstander van het idee dat je een groot ding, omdat je een paar kleine, bijkomende dingen uit, want het is niet gegarandeerd dat je krijgt iets van te maken. Maar het is zeker niet verkeerd. Alles wat je doet gaat om storingen en spin-offs en dood eindigt. Maar die mislukkingen, spin-offs, en dode uiteinden zijn niet noodzakelijkerwijs de dingen die slecht of nutteloos. Het is misschien een onverwachte dingen. U ziet dit. Een man wil om een meer krachtige lijm eindigde het maken van de plaknotitie op 3M. Zelfs als er iets niet werkt op de manier die u verwacht, krijg je toch iets te gunstig uit. En, tot op zekere hoogte, dat is wat dit verhaal ook netten: ze gericht zijn op één ding, en ze kwam steeds een ander.

Ongebreideld verzamelen van gegevens speelt een grote rol hier, en er is al een hoop van gemorste inkt van de laatste tijd over hoe social media bedrijven maken gebruik van de gegevens. Hoe ziet u dit in te denken in de context van je verhaal en het soort optimistische toekomst-achtige wereld?

Ik denk dat in dit specifieke geval, het werd opgericht in de zin van “We doen dit voor een ding, en als we dat doen op een grootschalige manier, zou absoluut een schending van de privacy. Maar sinds we het doen om een man, het is niet een probleem. Maar ik denk dat we doen na deze man is mijn probleem.” Ik denk dat er een voortdurende herwaardering van wat privacy betekent. Wat zijn wij bereid om onze tech heren weten over ons in om de dingen van hen?

“Wat zijn wij bereid om onze tech heren weten over ons in om de dingen van hen?”

Als voorbeeld heb ik de nieuwe Pixel 3, toch? Ik heb vrij veel hebben de meeste van de permissies die ingesteld zijn om Google op de mijne mijn informatie. Aan de ene kant, het is absoluut waar dat Google weet waar ik ben en wat ik aan het doen ben en al dat soort dingen. Maar het is ook waar dat, behalve in een zeer abstracte manier, Google eigenlijk niet schelen. Is er niet iemand in Google die is toegewezen aan John Scalzi, zo van, “Oh, ik zie John Scalzi is op een luchthaven vandaag!” Het is een uitgestrekte, onbewuste processor dat gaat, “Oh, hij is op de Raleigh luchthaven, dus laten we het punt bereikt waar hij een burger,” of iets dergelijks. Google is niet de zorg, in een concrete zin, over ons als individuen. Maar het geeft ons als een stroom van gegevens. Wanneer u over het denkt op die manier ga je, “Nou, als het gebeurt, ik wil een hamburger, en ik wil iemand mij vertellen waar is.”

Zo is de balans de moeite waard? Voor sommige mensen is het antwoord absoluut niet. Ze zet alle rechten op hun telefoon. Voor sommige mensen, het is zoiets als, “Ga je gang, Google.” En als het niet Google, Facebook of Apple of Microsoft of Amazon. U kiest in wezen welke gegevens het bedrijf gaat weet veel over je. En het is die constante herwaardering. Ik denk dat zelfs mensen die de privacy voorstanders uiteindelijk het maken van die deal, want, op dit punt, dat is hoe we functioneren.

“Ik denk dat als je had transparantie, zouden de mensen meer bereid zijn tot het maken van een aantal trades.”

Dat gezegd hebbende, elke stap van de weg, daar is het ding waar de persoon die het geven van de informatie is bewust zijn van welke informatie zijn ze op te geven en te erkennen dat ze het doen in ruil voor iets anders. En dat is het probleem over en weer dat zo veel van deze gegevens diensten niet speelt nogal op dat niveau, die we hebben onlangs gezien met Facebook en de nieuwe Portal home-assistent. Waar ze, “Dit gaat worden vergrendeld en privé.” Maar het zal blijken dat Facebook gaat mij die shit voor zo veel gegevens als ze kunnen, en dat is het ding dat mensen brandwonden. Ik denk dat als je had transparantie, zouden de mensen meer bereid zijn tot het maken van een aantal trades. Maar het ding dat maakt iedereen uit is op het idee dat ze worden gemanipuleerd of gebruikt worden zonder de toestemming van een “dank u” voor.

Beter Werelden: een sci-fi project over hoop

De Rand heeft gebracht een aantal van de meest opwindende namen in science-fiction verhalen te stellen Betere Werelden.

Dus met dat in gedachten, zou je in het voorjaar voor een van deze machine leren honden?

[Lacht] Nee, ik zou het niet, en ik zal zeggen waarom. Sinds we verhuisd naar ons huidige huis hebben we zes verschillende katten. Elk van de katten is prachtig en een pijn in de kont met alle emoties rond de kat. Maar elk van de katten zijn hun eigen “persoon”, als het ware.

Ik denk dat dat een deel van de vreugde van huisdieren: dat krijg je verschillende variaties op het thema van de kat of het thema van de hond. Zodra je tijd hebt met die ene kat of dat een huisdier en je door naar een ander die je kan verzorgen en die zal hopelijk zorgen voor u, dat u kunt genieten van het leven, ik denk dat in die zin, het is altijd triest als een huisdier sterft. Het is altijd triest als je geconfronteerd met het feit dat je altijd ouder dan uw huisdieren. Maar aan de andere kant, je hebt de vreugde van het krijgen van en het zien van een nieuwe pet, die verkent de wereld en zal deel uitmaken van je familie. We zijn net een nieuwe kat in de laatste paar maanden, Veeg de kat. En Smudge heeft twee modi: hij is schattig of hij is een lul, hetzij het ene of het andere. Het is een genot om te zien deze kitten we gevonden in een veld, wanhopig hongerig en in nood verkeert, worden deze belachelijk wezen wie we zijn allemaal ongelooflijk gek van. Ik zou het niet exchange de mogelijkheid kennis te maken met een nieuw huisdier voor een machine-geleerd pet die ik al heb ervaren. Ik denk niet dat achteruit met uw huisdieren is een goed idee.

Maar ik denk wel dat er een enorme markt. Mensen klonen hun honden, en zeker machine learning uw huisdier goedkoper zou zijn. Dus voor sommige mensen die wilden dezelfde pet voor eeuwig en altijd, het zou geweldig zijn. Ik ben niet die persoon.

Ik heb nagedacht over dit veel de laatste tijd: ik heb een aantal van huisdieren over de jaren, en sinds mobiele telefoons zijn geworden, overal, ik heb veel meer foto ‘ s van Tiki, Merlin en Arthur, maar dat heb ik niet opnemen voor Fionna, Buck, of Tilly. Proberen te ontleden hoe je denkt dat ze het interessant is.

Ja, absoluut. Dat is zeker het geval. Mijn katten hebben een Twitter-feed. Ze hebben hun eigen sociale media het leven buiten mij, en ik vind dat fascinerend. Niet alleen heb ik een relatie met mijn katten — dit begon met mij taping spek naar mijn kat Glaghghee — en niet alleen ik heb deze huisdieren, maar omwille van sociale media en het internet en de beschikbaarheid van het kunnen maken van zo veel foto ‘ s, ze hebben hun eigen aanwezigheid buiten de traditionele pet-en-eigenaar relatie. En ik vind dat het economisch fascinerend.