‘Fauxtography’ is nu een feit van het leven

In de loop van het afgelopen jaar, vooral omdat ik werd herzien van Huawei ‘s P20 Pro en de maat 20 Pro camera’ s, een samentrekking gehouden verhardingen naar de top van mijn hoofd: “fauxtography.” Het is een term die is gebruikt voor het beschrijven van beelden die worden gemanipuleerd om een feitelijk verkeerd beeld van een situatie als slordig, maar onschuldige Photoshop hak banen. Op dit moment is het grotendeels over de post-productie van imitatie, overwegende dat de nieuwigheid van de laatste tijd is over het goede telefoons zijn geworden in het doen van deze dingen op de vlieg. De camera systeem dat Huawei oproepen Master AI is opgeleid om verder te gaan dan alleen maar het nemen van de meest trouwe foto: het werkt overuren om gras extra groen, de lucht extra-blauw, en eten extra lekker. En dan is er natuurlijk Google ‘ s Nachts het Zicht, die nacht overgaat in de dag.

Voor de langste tijd, we hebben een schijnbaar duidelijke scheidslijn tussen de foto ‘ s rechtstreeks uit de camera (in de volksmond aangeduid als SOOC) en voorbeelden van fauxtography waar de schutter heeft zich uitgeleefd in het toepassen van enkele na-effecten, zoals filters, vignetten, recoloration, of maskeren en het invoegen van objecten in het frame. Telefoons zijn nu nu te trappelen over die lijn.

Waarom gaan faux, hoewel?

Je zou verwachten mij te razen in heftige tegenstand telefoon fauxtography, maar ik vind het meer verlichten om de minder besproken kanten van de reden waarom mensen graag gebruik van en bedrijven in toenemende mate bieden dergelijke geautomatiseerde voorzieningen. Laten we beginnen met een van de meest fundamentele feiten: elke digitale foto die u gaat door een zekere mate van verwerking, zelfs RAW-afbeeldingen.

Gerelateerd

De Mythe van de Unmanipulated Afbeelding

Een digitale camera met een sensor absorbeert de stralen van het licht en zet deze om in een elektrisch signaal. Dat gaat dan via een analoog-naar-digitaal-conversie op zijn beurt de elektrische ladingen in een serie van 1s en 0s. Tenslotte is er een verwerking app zoals Lightroom en vertaalt de binaire code in een zichtbaar beeld. In consumenten-camera ‘ s, deze stappen worden alle geautomatiseerde samen met compressie naar beneden in een JPEG-bestand, waarin ook de voordelen van auto-aanpassingen voor ruisonderdrukking, kleur correctie, lens vervorming, verscherping, contrast, en een schare van andere kleine nip en plooien. Dus voordat je hebt zelfs geopend van je Instagram of VSCO filter portefeuille, uw telefoon heeft gedaan een volledige dag werk op de afbeelding die u hebt gemaakt.

Veel van die achter de schermen de verwerking wordt gedaan in een poging om de gebruiker de meest true-to-life re-creatie van de scène waar ze wezen hun camera. Maar net als hoofdtelefoon makers zoetstoffen hun geluid met een beetje extra bass, telefoon camera ingenieurs juice hun foto ‘ s met een beetje meer verzadiging en contrast dan strikt nodig. Die dingen zijn meer een lust voor de casual gebruiker oog, ja, maar vaak ook dekking voor fysieke tekortkomingen van de sensor van een camera.

Google-Pixel camera heeft een enorme hoeveelheid van de buitenschoolse verwerking voor elk schot. Ik ben er zelfs niet zeker van dat het in staat is om een enkel blootstelling, zoals de grote kracht van het systeem is met meerdere belichtingen en hardcore wiskunde om iets te produceren dat zou anders onmogelijk. Net als de virtuele ontspanknop drukt u op om een Pixel van de opname, de wet van ‘het nemen van een foto” is een gevirtualiseerde, onderverdeeld in meerdere, onzichtbaar, AI-assisted stappen. Meer en meer, de fotograaf is steeds verwant aan een dirigent van een orkest: dat is de scene en de sfeer die ik wil. Nu doe je ding, superphone.

Gerelateerd

Hoe de AI is het veranderen van de fotografie

Zijn overduidelijk: de beste en meest realistische mobiele camera van vandaag is dat zo omdat het ongebreideld gebruik van beeldbewerking en manipulatie.

Zeker, de verfraaiing van de modi zijn kwaad?

Ja, ze zijn. Maar nogmaals, ze zijn het niet.

Ik heb een heleboel foto ‘ s retoucheren werk voor mijn beoordelingen en hands-on dekking van gadgets, en ik ben de tel kwijt van het aantal uren dat ik heb doorgebracht met het bewerken van vingerafdrukken en vlekken van stof. Een redenering zou kunnen zijn om te zeggen dat het verlaten van mensen in meer authentieke om het apparaat in kwestie — Samsung en Sony ‘ s glas-terug-telefoons lijken te neigen vingerafdrukken in de richting van hen — maar het eigenlijk niet is. Een foto bevriest een moment in de tijd en direct versterkt eventuele gebreken in het frame, of het is een speaker grille met een aantal pocket lint of een kleine kras ergens op het oppervlak. De dingen die je geest natuurlijk filters in de echte wereld worden schroeien eyesores in een stilstaand beeld.

Het geretoucheerde foto links ligt aan de kijker over de achtergrond en de netheid van de oortjes, maar maakt dat uit?

Foto door Vlad Savov / De Rand

Menselijke gezichten worden geconfronteerd met de dezelfde uitdaging. Alle van de poriën, rimpels, oor haar en andere onvolkomenheden die je onbewust negeren wanneer aangegaan met een persoon face-to-face worden vergroot in een foto. En de betere camera ‘ s te krijgen, hoe scherper elk van deze gebreken komt in beeld. Een heel eenvoudig voorbeeld kan Hollywood-acteur Tom Cruise: een praatje met hem in persoon, en je zal moeilijk worden ingedrukt om de asymmetrie van zijn voorste tanden. Maar een foto? Dat toon je allerlei liefdeloos dingen, tenzij het wordt bewerkt.

OnePlus 5T selfie cam (inclusief op-door-standaard verfraaiing onzin) versus Pixel 2. pic.twitter.com/NGr2OOcE0P

— Vlad Savov (@vladsavov) 21 November 2017

De twee grootste problemen met de verfraaiing van standen tot nu toe zijn hun gebrek aan subtiliteit en de gehomogeniseerde schoonheid normen die zij bevorderen. Het bleken en het afvlakken van de huid, het vergroten van de ogen, krimpen of het rechtzetten van de neus, en het gooien van een zacht en heilige gloed rond het gezicht zijn vrijwel universeel beschikt over een telefoon maker kun je kiezen om op te noemen. Belangrijker voor fotografische doeleinden, een vleiend portret is ook zacht voor detail (zoals de hierboven OnePlus 5T afbeelding toont), en als de automatische verfraaiing wordt toegepast zonder dat er een fallback foto met minder verwerking, mensen die de wind met een ton van de foto ‘ s van zichzelf op te offeren kwaliteit en realisme voor een tijdelijke ijdelheid.

Dus elke foto is tot op zekere hoogte, een leugen?

Ik denk dat verfraaiing modi, of voor mensen of, zoals Huawei ‘ s geval, voor de hele scènes en omgevingen, al een onvermijdelijk deel van ons digitale leven, en met een zekere mate van terughoudendheid en begrijpen, kunnen ze een constructieve rol spelen. De wereld zal niet eindigen als u boost kleuren hier en daar, of als u kiest om het gebruik van uw telefoon faux-bokeh portrait-modus om het onderwerp isoleren van de achtergrond. Zoals met elke nieuwe technologie, de slinger en het zal heen en weer slingeren tussen het gebruik en onnodige scepsis totdat er een evenwicht wordt gevonden. Net als Auto-Tune met audio, hoewel, de verwerking, finessing, en het masseren van de beelden is een genie zonder een fles om terug te gaan.

Fauxtography is niet langer een ding dat gebeurt alleen in Adobe ‘ s Photoshop of Lightroom, en het idee van onverwerkte en ongelakt fotografie, in ieder geval via de digitale middelen, is meer een romantisch ideaal dan een haalbaar doel. Het is banaal om te zeggen dat we mogen geen gebruik maken van fotografie te vertellen grote leugens, maar de realiteit is dat we vertellen kleintjes naar onszelf en de wereld om ons heen de hele tijd. Zo lang als wij houden ze goedaardig en subtiele, zie ik geen enkel probleem met dat.

Fotografie door Vlad Savov / De Rand