Hoe het is om te leven op de maan
Vijftig jaar na de Apollo 11 maanlanding, ik leef als een astronaut op de maan-oppervlak … hier op Aarde. NASA heeft gebruikt dit habitat, de zogenaamde HI-SEAS, of Hawaii Verkenning van de Ruimte Analoge en Simulatie, voor te bereiden de astronauten voor het leven op de maan of Mars. Ik probeer het eten van gevriesdroogde voeding, gebruik van een composttoilet en het verkennen van het maanoppervlak op EVA of extravehicular activity.
Dit artikel werd oorspronkelijk geschreven in juli van 2009.
De Saturnus V raketten, staande 363 meter hoog, waren de meest krachtige lancering auto ‘ s ooit gebouwd door de Verenigde Staten, en de meest geavanceerde in de wereld ooit bracht in operationele status.
Ze bestonden uit honderden duizenden onderdelen en woog bijna 6,7 miljoen pond wanneer volledig geladen met vloeibare zuurstof/waterstof (LOX/LH2) en vloeibare kerosine (RP-1) drijfgassen.
Meer dan 6,5 miljard dollar werd toegeëigend in 1962 voor hun ontwerp en constructie, die is gecorrigeerd voor inflatie, is ongeveer $55 miljard vandaag. Vijftien van deze gigantische multi-traps raketten werden gebouwd, met 13 gelanceerd in missies tussen 1967 en 1973.
Boeing werk op de Saturnus-eerste fase booster vond plaats op NASA ‘ s Michoud Assembly Facility in de buurt van New Orleans. Onderdelen voor de booster werden verscheept naar Michoud van de vennootschap Wichita plant, evenals van de onderaannemers in het hele land. (Boeing)
De productie van de Saturnus V was de meest ambitieuze en meest ingewikkelde multi-aannemer bouw-en montage-project ooit gemaakt of uitgevoerd door de AMERIKAANSE lucht-en ruimtevaart industrie.
Om de bouw en het ontwerp van de raket van de NASA ingehuurd diverse grote aannemers in de “Primaire” rollen. Er waren tientallen middelgrote of “Secundaire” aannemers, en honderden kleinere aannemers die geleverd onderdelen alsmede gespecialiseerde engineering en consulting ervaring op het Apollo-programma.
Honderdduizenden werknemers van alle bedrijven en NASA gecombineerd werden ingezet om het doel te bereiken van een succesvolle maanlanding door het einde van de jaren 1960, zoals President Kennedy had beloofd het land compleet zou zijn in zijn historische toespraak in 1962.
Terwijl Kennedy is vaak krediet voor deze push naar de maan, de vorige regering onder President Eisenhower instellen groot deel van de infrastructuur voor het inschakelen van het militair-industriële complex te bereiken van het uiteindelijke doel, evenals het hebben gevormd NASA zelf.
De Primaire aannemers voor de “air-frame” van de Saturnus V waren Boeing, North American Aviation en Douglas Aircraft. Ironisch genoeg, via een lange reeks van fusies en overnames in de aerospace-industrie, alleen de Boeing blijft vandaag de dag houden de meeste van de activa van deze gecombineerde bedrijven die gebouwd van de raket.
De erfgoed-eenheden van de Boeing company, die vandaag zijn McDonnell Douglas en de luchtvaart-en defensie-eenheden van Rockwell International — gebouwde alle belangrijke onderdelen van de Saturnus-V lancering van het voertuig, met uitzondering van de lunar lander. North American Aviation (NAA) en Rocketdyne, zoals hierboven vermeld, waren onderdeel van Rockwell International (Illustratie Boeing)
De Saturnus V-raket bestond uit 3 fasen, de S-IC boost-fase, de S-II, de Tweede Fase, en de S-IVB podium, met daarboven zat de Commando-Module/Service Module die de astronauten naar de maan via de Trans Lunar Injection (TLI). Van de Apollo 10 door de Apollo 17 missies, een Lunar Module Adapter ook gebruikt werd op de top van de S-IVB naar het huis van de Grumman-gebouwd Lunar Module (LEM).
De raket motoren op de Saturnus-V zelf werden gebouwd door Rocketdyne, dat in eigendom was van Rockwell tijdens de jaren 1960 als onderdeel van de overname van de Noord-Amerikaanse. Rockwell was verkocht aan Boeing in 1996, en de activa van Rocketdyne werden afgestoten naar Pratt & Whitney in 2005, een United Technologies bedrijf.
Rocketdyne gebouwd twee typen motoren voor de Saturnus V, de vloeibare kerosine/zuurstof gevoed F-1, en de vloeibare waterstof/zuurstof gevoed J-2. De Commando-Module/Service-Module van de engine, de AJ10-137, werd gebouwd door Aerojet, terwijl Bell Aerosystems en Rocketdyne gebouwd aan de Beklimming/Afdaling fase motoren van de Lunar Module, respectievelijk.
De logistiek in de bouw en montage van alle fasen van de Saturnus V waren enorm. De meest massieve gedeelte, de S-IC, werd gebouwd op NASA ‘ s Michoud Assembly Facility in New Orleans, met gereedschap bewerkingen gedaan in de Boeing Wichita, Kansas plant.
Testen en integratie van de S-IC met motor koppeling werden uitgevoerd in de buurt van de Mississippi Test Activiteiten Complex (nu Stennis Space Center) in Bay St. Louis. Op Michoud de S-IC gedekt door de enorme J-2 raket motoren die werden ingevlogen vanuit Rocketdyne de fabriek in Canoga Park, Californië, met behulp van een speciaal ontworpen vliegtuig bekend als de Super Guppy.
Na Michoud assembly op en testen bij Stennis, de hele etappe was ingebroken naar Cape Canaveral, waar hij en de rest van de andere fasen, die reisde per schip door het panamakanaal FOB naar Florida van de Noord-Amerikaanse en Douglas de voorzieningen in Seal Beach en Huntington Beach, Californië.
Al deze stadia werden gestapeld op de top van elkaar in de grote Vehicle Assembly Building werd gebouwd specifiek voor de huisvesting van de Saturnus v raket werd dan opgerold op een van de twee launchpads behulp van een gespecialiseerd crawler vervoer van het voertuig en/of mobiele lanceerplatform.
De eerste Saturnus-V vloog op Apollo 4, in het begin van November 1967.
Floyd Lang (zittend van links op de bovenste foto links) was de 1e Fase (S-IC) Supervisor voor de Boeing tijdens het Apollo-Programma. Luisteren naar een podcast met Jason Perlow en Floyd Lange, Saturnus V 1e Graad Supervisor bij Boeing
Sinds de sluiting van het Apollo-Programma, Boeing ruimte voor initiatieven, door middel van hun Integrated Defense Systems dochteronderneming opgenomen essentiële functies als een primaire opdrachtnemer de Space Shuttle en het International Space Station zo goed als steeds een wereldleider in verbruikbare heavy-lift raketten, zoals de Delta serie via de United Launch Alliance voor privé-en niet-militair gebruik en een essentiële leverancier van modulaire commerciële en militaire satellieten.
Zonder de Boeing Delta start-systeem en de bijbehorende 702 reeks satellieten, zou je geen DirecTV, XM Satellite Radio of Google Earth (de General Dynamics-gebouwd GeoEye-1 werd gelanceerd op een Boeing Delta II-raket).
De definitieve versie van de opvolger van de Saturnus V, de Space Launch System (SLS) — is nog steeds heel erg een work in progress. Ongeacht wat dat in de toekomst de NASA maanraket eindigt uitzien als, Boeing is de leidende aannemer te bouwen veel van.
Was u of iemand die je kent met een medewerker van de Boeing-familie van bedrijven die hebben bijgedragen aan het Apollo-programma? Praat Terug en Laat Me Weten.
Ruimte tech
Top 3 van de innovaties die vandaag gebruikt worden ontwikkeld door het Apollo-programma
Cyberwarfare in de ruimte: Satellieten op risico van aanvallen van hackers
Hoe NASA kiest tech voor het International Space Station, en waarom AI kunnen helpen ons om Mars
10 geweldige robots in de ruimte nu (in foto ‘ s)
Hoe Mark Shuttleworth werd de eerste Afrikaanse in de ruimte en start met een software-revolutie (TechRepublic)
Apollo 11: Poppy Northcutt wordt uitgelegd wat het is om deel uit te maken van de ruimte van de geschiedenis via zeldzame beelden (CNET)
Het repareren van dode satellieten met robots
Kleiner, goedkoper: Hoe deze kleine satellieten draaien off nieuwe ruimte data verkeer
Verwante Onderwerpen:
Na Uren
CXO
Digitale Transformatie
Tech Industrie
Smart Cities
Cloud