Het zag er ongeveer zo uit.
Screenshot door ZDNet
De wereld is momenteel een bewogen plek.
< p>Te veel machtige mensen willen dat mensen paranoïde zijn. Ze willen dat ze achterdochtig zijn. Soms willen ze zelfs dat ze elkaar pijn doen en wensen.
Dus ik zou de hele wereld de schuld willen geven van dit merkwaardige verhaal van verontrustend beheerde e-commerce. Nou, met Amazon aan het roer van de wereld.
Het is een geschenk. Of toch?
Het was gewoon weer een dag. De zon scheen. De mooie blauwe vogels fluiten. Eerst leek alles normaal.
Toen keek ik naar mijn deur, waar een pakket op de loer lag.
Aha, een Amazon-bezorging, dacht ik. En toen pauzeerde ik. Ik had geen Amazon-bezorging verwacht, maar misschien had mijn vrouw dat wel. Dus stapte ik naar de deur om het te onderzoeken.
Het was een bruine papieren zak, maar zonder Amazon-markeringen. Het was een bruine papieren zak zonder enige markering.
Er zat een kleine sticker op met misschien vijf willekeurige letters en cijfers, en een QR-code. Op de sticker stond geen naam van de ontvanger. Ook de naam van de afzender ontbrak.
Dit was, heel eenvoudig, een mysterieus pakket zonder iets om me te vertellen wat het zou kunnen zijn of voor wie het zou kunnen zijn. Of, besloot ik nu, waar het vandaan kwam.
Was het een of andere verdraaide grap? Was het iets gevaarlijkers dan dat? Was een commentator het eindelijk kwijt? Moet ik dit pakket aanraken? Moet ik het ophalen? Moet ik de politie bellen? Ja, zelfs dat laatste kwam echt in me op.
Het is bekend dat ik een of twee keer onverantwoordelijkheid een beetje te ver doordreef. Wel, te ver naar de smaak van anderen. Dus, na een korte periode van staren, dacht ik dat ik het op zijn minst zou aanraken.
Ik probeerde mezelf ervan te overtuigen dat de wereld echt niet zo slecht was. Niemand zou me iets gemeens hebben gestuurd. Of zouden ze dat doen?
Ten slotte pakte ik de tas. Het ontplofte niet meteen. Ik voelde het een beetje en er leek niet veel van binnen. Maar in plaats van het verstandige te doen en het buiten te laten, nam ik het mee naar binnen, ging zitten en opende het nerveus.
Het was een beetje een choco.
< /h2>
Het feit dat ik dit schrijf, geeft je een idee dat het niet ontplofte.
Maar ik was nog steeds verbijsterd – misschien zelfs nog meer – toen ik het opende. In de bruine papieren zak zat nog een bruine papieren zak. In de tweede zak zaten twee repen chocolade. Dat is het. Geen notitie. Geen recept. Slechts twee repen chocolade.
Er was duidelijk iets geks gebeurd. Er kwamen nog meer vragen in mijn binnenste. Was dit cadeau voor iemand anders bedoeld? Was dit iemands idee van een grap? Zo ja, wat was die grap, want ik kon het niet helemaal zien.
Misschien, dacht ik, zat het mysterie in de QR-code. Ik heb het gescand. Niks.
Maar wacht, wat als de chocolade vergiftigd was? Wat als dit per slot van rekening snode agenten waren die mij kwaad wilden doen? (Normaal denk ik zo, maar dit was gewoon raar.)
Ik besloot de chocolade niet te proberen, ook al had ik honger. Bovendien had ik geen idee hoe ik erachter moest komen wie er achter deze bezorging zat.
Wat doe je als er een mysteriepakket voor de deur staat en je hebt geen idee wie het heeft verzonden, welk bedrijf het heeft afgeleverd of waarom bestond het eigenlijk?
O, was jij het, was het?
Ik probeerde het te vergeten en ging door met wat ik ook deed om de dagen te vullen. Ik kookte het avondeten en ging toen naar bed, nog steeds niet wijzer.
Mijn vrouw was aan het kamperen in een afgelegen deel van Arizona, dus ik kon haar niet eens vertellen wat er was gebeurd.
Zesendertig uur later kreeg ik een sms van haar. Ze leefde nog en ze had een klein stukje van waar het ook was met een hotspot gevonden.
We sms'ten heen en weer, totdat ze vroeg: “En heb je de chocolade gekregen?”
p>'Wat? Dat was jij? Was dit grappig bedoeld?' Ik sms'te, mijn vingers zijn een beetje geïrriteerd.
“Waar heb je het over? Ik kocht het op Amazon en ze stuurden het van Whole Foods,” legde ze uit. 'Ik wilde er gewoon zeker van zijn dat je genoeg chocolade had terwijl ik weg ben.' (Ja, ik hou van chocolade.)
Ik heb uitgelegd dat het in een mysterieuze zak zat, zonder naam. “Maar het was de bedoeling dat je koosnaampje [niet vragen] boven de adresregel stond,” zei ze.
Dus het was dat een romantisch gebaar spectaculair werd gebombardeerd.
Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds in de war hoe een Amazon/Whole Foods-bezorging bij mij aan de deur kan komen zonder adres, naam van de ontvanger, geen afzender en geen merknaam op de tas.
Maar alsjeblieft, wees niet zoals ik. Als er een mysterieus pakket aan je deur arriveert, wees dan voorzichtig.
Aanbevolen
Nare Linux-systeembeveiligingsbug onthulde Star Trek 3D-schaken en meer buitenaardse manieren om vier Internationale Schaakdag Nomad's Summer Sale gaat van start: scoor 30% korting op alles De beste VPN: Top VPN-services beoordeeld en vergeleken
Verwante onderwerpen:
E-Commerce Cloud Hardware Enterprise Software 