Het is tijd om robotchirurgie te standaardiseren

De wereldwijde markt voor chirurgische robotica groeit snel en kan binnenkort 120 miljard dollar waard zijn. Maar is het medische opleidingsecosysteem klaar voor de verschuiving naar robotgeassisteerde operaties?

Naarmate meer chirurgen robots gebruiken in de OK, moet de aanpak voor het trainen en gebruiken ervan worden gestandaardiseerd. De waarheid is dat niet alle chirurgen deze innovatieve technologie op dezelfde manier benaderen. Gestandaardiseerde best practices zorgen ervoor dat chirurgen en patiënten succes hebben, en zullen helpen om robotchirurgie in de toekomst veiliger te maken.

Dus hoe kunnen we het verbeteren?

Er zijn een handvol nieuwe uitdagingen waar het chirurgisch team voor staat met robots: hoe samen te werken, hoe te coördineren (zowel de fysieke installatie als de taken) en hoe te communiceren. Wat nodig is, is een gezamenlijke inspanning om ervoor te zorgen dat alle chirurgen de robots gebruiken zoals ze bedoeld zijn, zodat de operatie efficiënt en effectief is.

Twee medtech-startups die hierin de leiding hebben, zijn Explorer Surgical, een digitaal draaiboek dat elk teamlid in een operatie door de stappen leidt om succesvol te zijn, en Osso VR, dat chirurgen traint met behulp van high-fidelity VR. Ik heb onlangs contact gehad met Justin Barad, CEO en mede-oprichter van Osso VR, en Dr. Alex Langerman, MD, SM, FACS en mede-oprichter van Explorer Surgical, over de toekomst van robotgeassisteerde chirurgie en de cruciale noodzaak om training te standaardiseren.

GN: Wat zijn enkele van de moeilijkste dingen voor chirurgen om zich aan te passen bij de overgang van traditionele naar robotgeassisteerde chirurgie?

Dr. . Alex Langerman: Artsen worden geconfronteerd met meerdere uitdagingen bij de overgang naar robotgeassisteerde chirurgie. Toch heeft het belangrijkste te maken met het leren van de complexiteit van het integreren van een nieuw apparaat in een chirurgische workflow en het overwinnen van een leercurve om als een ervaren team te werken.

Robotgeassisteerde technologie kan eenvoudig of zeer complex zijn; er zijn veel kleine dingen die een klinisch team moet leren wanneer het zich aanpast aan een nieuwe techniek. Bijvoorbeeld de plaatsing van een robotarm, de inrichting van de kamer, het verstellen van het bed en de eventuele registratie van de patiënt en procedure. Afgezien van de technische opzet, kan de complexiteit ook bestaan ​​uit het aanpassen van de interface van de arts en voorkeuren voor 'must haves' in de OK. Deze voorbereiding minimaliseert de kans op vertragingen of verstoringen binnen de procedure. Ten tweede is het trainen van het chirurgisch team net zo belangrijk als het trainen van de arts zoals bij elk nieuw apparaat. Het is de verantwoordelijkheid van de arts om ervoor te zorgen dat de procedure goed verloopt voor de patiënt en dat elk teamlid in de kamer weet wat zijn specifieke taken zijn met betrekking tot het apparaat en het gebruik ervan. Een digitaal draaiboek met elke stap met betrekking tot de procedure, specifiek voor elke rol in de OK, kan aanzienlijke ondersteuning bieden om ervoor te zorgen dat niets over het hoofd wordt gezien.

Justin Barad: Wauw, dit is zo'n geweldige vraag! Een van de moeilijkste dingen bij het overstappen op robotchirurgie is dat de workflow aanzienlijk anders is. Het hangt af van de robot, maar met orthopedie als voorbeeld zal een typische workflow voor gewrichtsvervanging verlopen: Patiëntpositionering > Dissectie/aanpak > Botresectie > Implantaattesten > Definitieve implantatie.

Laten we dat nu eens vergelijken met een robotachtige workflow: Robot instellen en kalibreren > Patiëntpositionering > Dissectie/aanpak > Registratie > Planning > Robotisch geassisteerde botresectie > Proeven en computerondersteunde beoordeling > Definitieve implantatie.

Alle vetgedrukte stappen zijn aanzienlijk verschillend en zelfs als u dezelfde operatie uitvoert, hebben de verschillende robots van verschillende fabrikanten hun eigen unieke workflows. Verdere complicerende zaken zijn dat deze vaardigheden en concepten niet vaak worden onderwezen tijdens formele training (Residency & Fellowship), dus praktiserende chirurgen komen vaak binnen in een relatief nieuwe staat. Ten slotte is een van de grote voordelen van robotica dat ze worden aangedreven door software, wat betekent dat ze in de loop van de tijd kunnen worden bijgewerkt en verbeterd, maar dat vormt een grote uitdaging. Dit betekent dat de manier waarop u een operatie uitvoert van de ene op de andere dag aanzienlijk kan veranderen na een update via de cloud. Zonder een snelle manier om on-demand te trainen, kun je in een situatie terechtkomen waarin je mogelijk niet weet hoe je in een bepaalde procedure moet vooruitgaan, ondanks dat je bekend bent met het systeem. Ik heb zelfs meldingen gehoord van mensen die om deze reden halverwege de operatie 'technische ondersteuning' noemen.

Dat gezegd hebbende, robotica is een ongelooflijk waardevol en krachtig hulpmiddel dat chirurgie consistenter en datagedreven maakt, wat uiteindelijk een aanzienlijke waarde zal opleveren voor de wereldwijde gezondheidszorg.

GN: Hoeveel is de huidige perceptie van robotgeassisteerde chirurgie gevormd door misvattingen of verkeerde voorbereiding? Waarom?

Justin Barad:Ik denk dat de perceptie van robotica aan de kant van de patiënt vrij positief is en dat er een steeds snellere vraag is om chirurgische zorg op een robotachtige manier te ontvangen als deze beschikbaar is. Aan de providerkant denk ik dat er meer een gemengde mening is. Sommige providers zijn van mening dat ze veel sneller kunnen werken met meer traditionele open technieken en zien robots als “ze vertragen” en “te ingewikkeld” zijn. De meeste chirurgen die ik heb gesproken en die de aanzienlijke leercurve hebben overwonnen, erkennen echter de waarde en herhaalbaarheid van het overschakelen naar robotplatforms, inclusief het voordeel dat de verfijning van de technologie steeds sneller verbetert, gezien software-updates en hardware-investeringen. Een andere uitdaging voor de adoptie van robotica heeft te maken met de samenstelling van het chirurgische team. Robotchirurgie vereist veel meer coördinatie van het team in tegenstelling tot traditionele technieken die meer door chirurgen worden aangestuurd. Er zijn chirurgen die consequent met dezelfde chirurgische teams werken, dus training en coördinatie vormen geen al te groot probleem, maar in veel ziekenhuizen en operatiecentra is er een zeer hoge mate van teamvariabiliteit. Een chirurg die ik onlangs sprak, vertelde me dat hij in de loop van een maand met 25 verschillende chirurgische technici werkt. Zonder de mogelijkheid om snel extra teamleden aan boord te krijgen, kunnen chirurgen aarzelen om constant in een situatie te verkeren waarin teamleden niet goed weten hoe ze de procedure correct moeten uitvoeren.

Dr. Alex Langerman:Toen robotchirurgie voor het eerst werd geïntroduceerd, had de leercurve voor het toepassen van de technologie een aanzienlijk effect op de efficiëntie van de OK. Hoewel de industrie een aanzienlijke inspanning heeft geleverd om aan te tonen dat RAS beter kan zijn voor de patiënt, bestaan ​​er misvattingen dat het chirurgie voor de arts gemakkelijker maakt. De training van chirurgische teams gebeurt meestal wanneer het apparaat aan de klant wordt geleverd. De tijd die wordt besteed aan het leren van nieuwe technologie kan van invloed zijn op de efficiëntie van een OK, omdat elk teamlid een rol speelt bij de opzet en voorbereiding. Sommige artsen aarzelen misschien om nieuwe technologie toe te passen omdat ze hebben gehoord over ervaringen waarbij nieuwe technologie werd geïntroduceerd, maar het was zo'n slechte ervaring met die eerste gevallen dat het nauwelijks werd gebruikt. Die eerste ervaringen kunnen worden gevormd door het klinische team en hun voorbereiding om zich klaar te maken voor de operatie. Tenzij artsen toegang hebben tot ervaren, toegewijde robotverpleeg- en scrubteams, komen ze misschien nooit voorbij het langzame einde van de leercurve “klaar voor gebruik”.

Met een digitaal draaiboek zoals Explorer Live, heeft elk teamlid zijn verantwoordelijkheden in kaart gebracht voordat ze ooit hun eerste procedure uitvoeren. Het biedt ondersteuning tijdens de hele operatie, waardoor ze efficiënter kunnen in het leerproces. Daarnaast kunnen bedrijven realtime ondersteuning en begeleiding bieden met externe connectiviteit aan iemand die zich bezighoudt met het ondersteunen van zaken of een peer die als een expert op het apparaat wordt beschouwd.

GN: Hoe veranderen communicatie en coördinatie wanneer zit er een robot tussen?

Justin Barad: Zoals ik hierboven al zei, zijn er aanzienlijk meer taken die het chirurgische team moet uitvoeren om robotchirurgie met succes uit te voeren, met name voor consolebediende robots waarbij de chirurg fysiek wordt verwijderd van de operatieplaats en afhankelijk is van communicatie voor het oplossen van problemen en enige herpositionering van de apparatuur. Voor een ervaren team dat vaak samenwerkt, kan dit best goed werken, maar in zeer variabele omgevingen zoals de hierboven genoemde kan dit de operatie buitengewoon moeilijk maken zonder dat de chirurg en soms de vertegenwoordiger van het apparaat rondrennen en proberen alles zelf te doen.

Dr. Alex Langerman:Bij traditionele chirurgie zitten de chirurg, assistent en scrub naast elkaar en is de communicatie beperkt voor de rest van de OK. De toegang tot het chirurgische veld kan worden beïnvloed bij robotgeassisteerde operaties waar ze ruimte moeten maken voor het apparaat, of de chirurg is fysiek gescheiden van de patiënt. Soms werken ze aan een console aan de andere kant van de kamer. Dit remt de natuurlijke verbale interacties en non-verbale communicatie waardoor een team soepel blijft werken.

Om efficiënte en effectieve communicatie en coördinatie in de OK te ondersteunen, moeten teams op één lijn zitten. Naarmate de operatie vordert, werkt iedereen samen zonder verstoring van hun workflow. Met een digitaal platform kan de arts operatief doorgaan, wetende dat het hele chirurgische team samenwerkt met een gids die specifiek is voor hun rol.

GN: Hoe kunnen chirurgen beter worden voorbereid voor de overgang naar robotondersteunde procedures, en wiens verantwoordelijkheid zou dat moeten zijn?

Justin Barad: Hoe meer training hoe beter! Het enige probleem is dat chirurgen heel weinig tijd hebben en dat robots moeilijk te vervoeren en te bereiken zijn voor trainingsdoeleinden. Bovendien moeten chirurgen ervoor zorgen dat hun team altijd hun vaardigheid behoudt, zodat ze de procedures op een consistente basis kunnen opzetten en uitvoeren. Virtual Reality biedt een ongelooflijke kans om snel je weg omhoog te werken in de leercurve, altijd en overal, gezien de draagbaarheid. Het dient ook als een geweldig trainingshulpmiddel op aanvraag voor situaties waarin er nieuwe teamleden naar de OK komen en u ze snel op de hoogte moet brengen. Dit wordt ondersteund door het bewijs dat aantoont dat training met Osso VR de chirurgische vaardigheid overal van 230-306% verbetert in gerandomiseerde, peer-reviewed onderzoeken van niveau 1. Daarnaast zijn intraoperatieve begeleidingstechnologieën op afstand ook een intrigerend hulpmiddel om de vlotte uitvoering van deze gevallen verder te ondersteunen.

Dr. Alex Langerman:Telkens wanneer een nieuwe technologie wordt geïntroduceerd, moet deze voor de patiënt significante waarde aantonen voor een arts om een ​​nieuwe manier van procedure uit te voeren en voor een ziekenhuis om de financiële verplichting aan te gaan. Wanneer een arts overstapt op robotgeassisteerde procedures, gaat er vaak een leercurve gepaard met de adoptie en integratie in een nieuwe zorgstandaard. In sommige gevallen kan het aanzienlijk zijn.

De verantwoordelijkheid ligt bij de fabrikant om alle trainings- en opleidingsinspanningen over het juiste gebruik van nieuwe technologie te ondersteunen. Het voorbereiden van hun klinische team moet ook een hoge prioriteit hebben. Nieuwe technologieën die gesimuleerde of virtuele training bieden, hebben artsen geholpen om blootstellings- en oefenomgevingen te bieden, maar het kan de ervaring in de kamer niet vervangen. Het gebruik van een platform zoals Explorer Live kan de verbinding met expertise op het gebied van technologie en belangrijke opinieleiders ondersteunen en vergemakkelijken voor training, peer-to-peer engagementen en mentorschap. Het verstrekken van deze middelen kan helpen bij het creëren van een solide basis van onbeperkte toegang tot middelen die een verschuiving in de klinische praktijk kunnen helpen ondersteunen. Bedrijven die voortdurende betrokkenheid ondersteunen, zullen van vitaal belang zijn om de acceptatie van een nieuwe techniek te vergroten en het genereren van bewijs te ondersteunen dat het veranderen van de manier waarop artsen werken in het belang van de patiënt is.

GN: Wat zijn enkele van de meest effectieve methoden om chirurgen te trainen om robottechnologie correct te gebruiken?

Justin Barad:Trainen op de robot is waarschijnlijk een van de beste manieren om te leren, maar dit is ook het moeilijkst te coördineren en heeft zijn eigen uitdagingen. Robots die voor training worden gebruikt, zien zoveel slijtage dat ze vaak kapot gaan of niet goed werken, wat training moeilijk kan maken. Ze zijn meestal zo groot dat ze erg moeilijk en duur zijn om naar training te verzenden. Bovendien is er meestal geen gemakkelijke manier om vaardigheid objectief te beoordelen bij het gebruik van apparatuur uit de echte wereld. We zien steeds meer dat persoonlijke training wordt gecombineerd met enige tijd van digitale geavanceerde trainingsmodaliteit zoals virtual reality. Op deze manier bent u in staat om in uw eigen tijd snel de leercurve op te werken en vervolgens waardevolle persoonlijke trainingstijd te gebruiken als “laatste mijl-training” in plaats van als inleidende ervaring.

Dr. . Alex Langerman:Artsen zullen altijd praktische ervaringen willen opdoen wanneer ze overwegen om nieuwe technologie te gebruiken. Toch komt de praktische ervaring vaak pas als ze zich klaarmaken voor hun eerste zaak. Er zijn nieuwstrainingstechnologieën die de afgelopen jaren indruk hebben gemaakt en die een gesimuleerde ervaring bieden met haptische feedback. Net als Osso VR hebben augmented- en virtual reality-platforms meer artsen in staat gesteld een realistische ervaring te hebben.

Explorer Live is een aanvulling op trainingssimulatie door een platform te bieden om de best practices die worden gedeeld uit te proberen. Voor een OK-team kan een arts die vertrouwd is met een procedure zijn ervaring met procedurele stappen en ondersteuning inbrengen, waardoor efficiëntie in de OK wordt gecreëerd met betrekking tot de inrichting, kamerconfiguratie en het gebruik van benodigdheden. Explorer Live ondersteunt ook de voortdurende inspanningen om een ​​hele OK up-to-date te houden. Naarmate hun ervaring groeit, kunnen artsen meer uitdagende gevallen aannemen met toegang tot onderwijs- en trainingsinhoud of de mogelijkheid om op afstand contact te maken met collega's om eventuele uitvaltijd te minimaliseren.

GN: Hoe kunnen trainingstechnologieën worden verbeterd patiëntresultaten?

Justin Barad:Er is een baanbrekende studie van Birkmeyer et al. gepubliceerd in het New England Journal of Medicine in 2013 getiteld: “Surgical Skill and Complication Rates after Bariatric Surgery.” Deze studie stelde de vraag: “Hoe beïnvloedt chirurgische vaardigheid de resultaten van de patiënt.” Wat ze vonden was verhelderend en intuïtief. Hoe bekwamer de zorgverlener, hoe beter het resultaat voor de patiënt, tot het punt waarop de hoger opgeleide chirurgen een 5 keer lager sterftecijfer hadden dan hun lager opgeleide tegenhangers. We zien een deel van deze impact uit de eerste hand met Osso VR. Sommige van onze gebruikers hebben hun bedrijfstijd met 50 procent kunnen verkorten (dus van ongeveer 4 uur naar 2 uur), wat ongelooflijk aantrekkelijk is, omdat we weten dat efficiëntere operaties over het algemeen betere resultaten zullen opleveren. We zijn nog maar net begonnen met het ontdekken van de oppervlakte van deze technologie, aangezien het haar bereik uitbreidt naar de miljoenen professionele zorgverleners die procedures over de hele wereld uitvoeren en de miljarden patiënten die ze behandelen.

Dr. Alex Langerman:Trainingstechnologieën die de communicatie en coördinatie tussen chirurgische teams verbeteren en leercurves verminderen, kunnen de resultaten voor de patiënt aanzienlijk beïnvloeden. Artsen zijn mogelijk eerder bereid nieuwe technologie te adopteren als hun eerste ervaring positief is, wat leidt tot een bredere acceptatie door artsen en meer patiënttoegang biedt tot baanbrekende innovatie.

Robotica

gerelateerde onderwerpen:

Hardware CXO-innovatie Kunstmatige intelligentie

Door Greg Nichols voor Robotica | 28 juli 2021 — 11:00 GMT (12:00 BST) | Onderwerp: Robotica