De speciale effecten achter Loki's gedoemde planeet Lamentis

Toen special effects-studio Digital Domain door Marvel werd benaderd om aan een aflevering van Loki te werken, was er één sequentie in het bijzonder die opwindend was : de kans om een ​​hele planeet te vernietigen.

De derde aflevering van de serie speelt zich af op de maan van een planeet genaamd Lamentis, die op het punt staat op zichzelf in te storten en de maan mee te nemen het. Terwijl Loki en Sylvie door het desolate, paarse landschap dwalen, beuken meteoren op de grond om hen heen. Dit alles leidt tot een crescendo wanneer ze een kleine stad bereiken, die wordt gehavend door puin terwijl de planeet uit elkaar scheurt.

Zelfs voordat hij enig idee had over de rest van de show, of hoe het verhaal zou verlopen, wist VFX-supervisor Jean-Luc Dinsdale dat dit een belangrijk moment zou zijn voor Loki. “Het was vanaf het begin vrij duidelijk dat dit een enorme reeks en een grote mijlpaal voor de serie was”, vertelt hij aan The Verge. “Technisch gezien is het een heel uitdagende reeks.”

Voor dat moment speelde het grootste deel van Loki zich af in de retrofuturistische gangen van de Time Variance Authority, wat de overstap naar Lamentis des te schokkender maakte. Wanneer Loki en Sylvie voor het eerst naar buiten op de maan stappen, worden kijkers begroet in een grimmig, vuil landschap dat op niets anders lijkt in de show – hoewel dat niet altijd het plan was. Volgens Dinsdale speelden de teams van Marvel Studios en Digital Domain met een paar ideeën voor de planeet en zijn maan, waaronder een weelderige wereld bedekt met groen, en een andere gedomineerd door enorme oceanen. Op een gegeven moment overwogen ze om een ​​planeet te hebben met een gesmolten kern die een behoorlijk spektakel zou opleveren als hij uiteindelijk zou imploderen.

“We hebben dat een tijdje onderzocht, maar na een tijdje werd de beslissing genomen om er meer een dode planeet van te maken, een planeet die in een gekke mate was gedolven en in feite was gestorven door alle exploitatie”, legt Dinsdale uit. “Dus we eindigden letterlijk met deze dode schil van een planeet, die, zoals je kunt zien in de laatste beelden, overal mijngaten heeft en echt is verwoest tot het punt dat er niets meer aan is. Wat volgens mij verklaart waarom het implodeerde; de kern van de planeet is ontgonnen, en er is geen structurele integriteit, dus het valt uit elkaar.”

Foto: Marvel Studios

Foto: Marvel Studios

Foto: Marvel Studios

Die beslissing sluit aan bij de manier waarop Dinsdale VFX benadert, namelijk om ze in de realiteit te baseren. Natuurlijk heeft niemand van ons ooit een planeet zien ontploffen en een bewoonde maan meenemen, maar het idee is dat, met een basis in echte fysica, dit bizarre beeld geloofwaardiger kan zijn. Naast het kijken naar veel referentiemateriaal, gebruikte het team software genaamd Houdini om te simuleren hoe de explosie zou gebeuren, tot aan de hoeveelheid stof en puin die zou verschijnen. “In mijn ervaring is de beste manier om visuele effecten te benaderen, het te baseren op de realiteit”, zegt Dinsdale. “Wat is de reden dat deze planeet explodeert? We volgen altijd deze fijne lijn van wat logisch is en wat er echt cool uitziet.”

Foto: Marvel Studios

Lees volgende: Hoe Loki een andere toekomst bouwde met retro hardware

Dit sluit ook aan bij een deel van de wereldopbouw in de aflevering. De paars getinte maan van Lamentis is geen erg gastvrije plek, en kijkers leren dit grotendeels door de beelden. De mijnwerkers die op de planeet zijn achtergelaten, dragen armoedige kleding en de weinige gebouwen zien er verweerd en geslagen uit. Het team van Digital Domain kon dit niet alleen uitbreiden door het landschap, dat grotendeels onvruchtbaar is, maar ook door de apparatuur op de achtergrond.

“Het productieteam wilde echt het gevoel geven dat ze al een tijdje aan het mijnen waren”, zegt Dinsdale. “De mijnbouwapparatuur op deze planeet is vervallen, wordt al heel lang gebruikt en het is niet alsof het super hightech is. Voor mij was het vergelijkbaar met James Cameron's Aliens, de ontwerpesthetiek waarbij er niets speciaals is aan deze planeet, daarom is het vies, gebruikt en stoffig.' Veel hiervan omvatte het arbeidsintensieve proces van het toevoegen van veel extra details aan alles, of het nu gaat om deuken in een ruimteschip of lagen vuil op sommige mijnbouwapparatuur. “Je ziet niet per se al die individuele details, maar alleen al deze opeenhoping van details creëert het gevoel dat dit ding er echt uitziet.”

De effectenstudio werkte ongeveer anderhalf jaar aan de show en droeg uiteindelijk meer dan 300 VFX-shots bij. Een van de uitdagingen was dat de aflevering, ondanks dat hij slechts 43 minuten duurde, door veel verschillende en gevarieerde tonen gaat. In het begin is het als een achtervolging, terwijl Loki en Sylvie rennen om te ontsnappen aan de meteoren die op het oppervlak regenen. Later zijn de dingen veel ingetogener omdat het paar stille, oprechte gesprekken voert terwijl de wereld om hen heen instort. Dit alles culmineert in die grote laatste reeks wanneer de stad wordt vernietigd. En al deze momenten vereisten iets anders op het gebied van speciale effecten.

Foto: Marvel Studios

Foto: Marvel Studios

Foto: Marvel Studios

“We hebben de meteoren nodig om eng te zijn, we hebben ze nodig met veel snelheid en enorme inslagen, overal vliegende brokstukken, om dat gevoel van gevaar te creëren”, zegt Dinsdale over die vroege achtervolgingsscène. “Maar later in de show, terwijl ze naar het mijnstadje lopen, wilden de filmmakers dat de dreiging van de meteoren er nog steeds zou zijn, daarom zie je ze altijd op de achtergrond. Maar er is een andere look gecreëerd om het gevoel te geven dat, ja de meteoren zijn er altijd, er is altijd een beetje gevaar, maar het is niet het grote Michael Bay-moment waarop ze op het punt staan ​​te worden verpletterd.”

Deze secties bleken ook uitdagend van de VFX-kant vanwege de manier waarop ze werden gefilmd. Tijdens de actiescènes werd er echt puin op de set gegooid om de acteurs iets te geven om op te reageren. Het zorgde voor meer levensecht acteerwerk, maar zoals Dinsdale uitlegt: “dat maakt het werk voor ons een stuk moeilijker, omdat we naar binnen moeten en de spullen moeten verwijderen die op de set zijn gevallen, de achtergronden moeten vervangen en dan lagen terug moeten in puin om dat gevoel van gevaar terug te brengen. Ook al is het meer werk voor ons aan de achterkant, de resultaten zijn veel bevredigender. Je krijgt een behoorlijk geweldige look.” Hij voegt eraan toe dat “de hoeveelheid werk die aan de beelden moest worden gedaan enorm was.”

De hoeveelheid werk die ermee gemoeid was, was vergelijkbaar met die van een speelfilm, en het resultaat is misschien wel de meest visueel opvallende van Loki's zes afleveringen. Van het harde kleurenschema tot de desolate sfeer, Lamentis ziet er echt niet uit als iets anders in de serie – en dat maakt het zo gedenkwaardig. “We moeten eigenlijk onze eigen kleine wereld creëren, los van de rest van de show”, zegt Dinsdale.