Samsung's nieuwe Galaxy Watch 4 heeft een functie die het percentage lichaamsvet en spiermassa kan berekenen, zo maakte het bedrijf gisteren bekend. Het is het nieuwste technologiebedrijf dat een functie voor lichaamssamenstelling aanbiedt, en voegt zich bij Amazon, dat een lichaamsvetpercentage heeft in zijn Halo Band.
Lichaamsvet is over het algemeen een betere manier om gezondheid te beoordelen dan gewicht, maar het wordt vaak berekend met behulp van een metriek genaamd de body mass index (BMI), die grof en onnauwkeurig is. Als wearables accuraat blijken te zijn, kunnen ze mensen een betere bron geven om hun gezondheid te controleren, vertelde Diana Thomas, een wiskundige die regulering van het lichaamsgewicht bestudeert in West Point, in juni aan The Verge.
De Galaxy meet de lichaamssamenstelling met behulp van een techniek genaamd bio-elektrische impedantieanalyse (BIA), die een zwakke elektrische stroom door het lichaam stuurt. Het berekent de hoeveelheid water in het lichaam – het signaal beweegt sneller door weefsel met hogere percentages water. Omdat vet een hoger watergehalte heeft dan spieren, kan de techniek inschatten hoeveel vet er in het lichaam aanwezig is.
BIA kan een schatting geven van lichaamsvet, maar het heeft beperkingen, zei Thomas in een e-mail aan The Verge. Er is geen perfecte één-op-één-verhouding tussen de hoeveelheid water in het lichaam en lichaamsvet, en de hoeveelheid water in het lichaam verandert in de loop van de tijd, zei ze. Het kan op en neer gaan bij bijvoorbeeld sporten of als iemand veel water drinkt. Uit een onderzoek bleek dat BIA het lichaamsvet overschatte als de meting werd gedaan direct nadat iemand ongeveer twee kopjes water had gedronken.
De meeste beschikbare apparaten die BIA gebruiken om de lichaamssamenstelling te volgen, sturen de stroom door de voetzolen (zoals een slimme weegschaal) of door de handpalmen. Samsung heeft de sensoren verkleind om op de achterkant van het horloge te passen. Het Healthcare Sensor Lab van het bedrijf publiceerde in januari 2021 een onderzoek waarin de technologie wordt beschreven. In het onderzoek lieten 203 mensen hun lichaamssamenstelling analyseren door het horloge, twee andere BIA-apparaten en een apparaat dat dual-energy X-ray absorptiometry (DXA) gebruikt – een röntgentechniek die de vetverdeling door het lichaam laat zien, die wordt beschouwd als de gouden standaard voor het meten van de lichaamssamenstelling.
De smartwatch was nauwkeurig vergeleken met de DXA-meting, zo bleek uit de analyse. De berekeningen waren ook iets dichter bij de DXA-meting dan een van de twee andere BIA-apparaten. Over het algemeen lijkt het horloge net zo goed te werken als een slimme weegschaal op basis van deze studie, zei Thomas. Ze zou het nog steeds niet gebruiken in onderzoeksstudies op basis van de tot nu toe beschikbare informatie – daarvoor is het potentiële foutenpercentage zoals berekend in het onderzoek te groot. “Voor een persoonlijk contactpunt is het misschien goed”, zei ze in de e-mail aan The Verge.
De aanpak van Samsung verschilt van de lichaamssamenstellingsanalysefunctie in Halo van Amazon. Ten eerste berekent de Halo alleen lichaamsvet – geen spieren. De app geeft gebruikers de opdracht om foto's van hun lichaam te maken, die het combineert tot een 3D-beeld dat wordt gebruikt om het lichaamsvetpercentage te berekenen. Het systeem krijgt ook een nauwkeurige meting van lichaamsvet in vergelijking met de DXA, volgens een door Amazon gefinancierd onderzoek.
Op zijn minst lijken beide apps beter te werken dan BMI bij het berekenen van het lichaamsvetpercentage. BMI wordt vaak gebruikt om medische besluitvorming te begeleiden, hoewel het vaak misleidend is – wat de diagnose van sommige aandoeningen kan vertekenen en op gewicht gebaseerd stigma in de gezondheidszorg kan bestendigen. Het wordt echter gebruikt omdat het goedkoop en gemakkelijk is. De meeste mensen hebben geen toegang tot de meer nauwkeurige, dure machines.
Er zal meer onderzoek nodig zijn om erachter te komen hoe betrouwbaar de wearables kunnen zijn in een echte omgeving. Maar ze zijn gemakkelijk te gebruiken en relatief goedkoop. Als ze goed genoeg werken om trends in de lichaamssamenstelling van mensen te signaleren die hun gezondheid kunnen beïnvloeden, kunnen ze deze gezondheidsstatistieken toegankelijker maken.