Boston Dynamics heeft een paar nieuwe video's gepubliceerd waarin de tweevoetige Atlas-robot wordt getoond. De eerste is de typische Boston Dynamics-flitser, met twee Atlas-eenheden die een buitengewoon indrukwekkende gymnastiekroutine demonstreren. Ze draaien, ze springen, ze vallen bijna om, maar niet helemaal – het is briljant. De tweede video biedt echter een ongewoon transparante beoordeling van de mogelijkheden van Atlas, terwijl de ingenieurs van het bedrijf uitleggen wat er komt kijken bij het maken van deze routines.
Zoals Boston Dynamics al eerder heeft gezegd, is Atlas in wezen een onderzoeksproject: een geavanceerde machine die de ingenieurs van het bedrijf helpt om betere controle- en waarnemingssystemen te ontwikkelen. “Op praktisch niveau is het een platform voor ons om R&D op te doen”, zegt Benjamin Stephens, control lead voor Atlas, in de video. Dat onderzoek omvat deze gymnastiek- en parkour-routines, waarmee het bedrijf regelmatig het internet verrukt (en zenuwachtig maakt).
Sommige robotici hebben Boston Dynamics echter bekritiseerd voor het misleiden van mensen over de mogelijkheden van zijn machines. De video's zijn indrukwekkend, ja, maar het zijn ook strak gestructureerde demonstraties – georkestreerde routines die veel sleutelen en tweaken vergen om te laten slagen. Je kunt Atlas niet zomaar op een parcours richten en het zijn ding laten doen, zoals Stephens uitlegt in de video achter de schermen: “Het is niet de robot die op magische wijze besluit om parkour te doen, het is een soort gechoreografeerde routine, net als een skateboard video of een parkour-video.”
Het is geweldig om die duidelijkheid te hebben, en in een begeleidende blogpost geven de ingenieurs van het bedrijf wat meer details over hoe de robot door de jaren heen is veranderd. Ze merken op dat het in eerdere demonstraties in wezen blind was – alleen bewegingen uitpompen die zouden slagen zolang de omgeving ongewijzigd was. Maar nu vertrouwt het meer op zijn eigen perceptie om te navigeren, wat betekent dat het minder voorgeprogrammeerd is dan voorheen.
“In deze iteratie van parkour past de robot het gedrag in zijn repertoire aan op basis van wat hij ziet”, zegt de blogpost. “Dit betekent dat de ingenieurs geen springbewegingen hoeven te programmeren voor alle mogelijke platforms en gaten die de robot kan tegenkomen.”
En vergeleken met eerdere gymnastiekroutines, is de video van vandaag opmerkelijk , waarbij de bewegingen van de robot er soms zelfs een beetje menselijk uitzien. Kijk maar naar dit moment, ongeveer 37 seconden later, wanneer Atlas op een platform springt, een seconde wiebelt en dan zijn evenwicht herwint. Dat is het soort dynamische respons dat je niet kunt voorprogrammeren en des te beter.