Afbeelding: Getty Images
Zo nu en dan heeft iemand aan de macht een sook over een slechte ervaring op sociale media. Dan, zo regelmatig als een koekoeksklok, is er een oproep om elke gebruiker van sociale media te identificeren, omdat ze denken dat anonimiteit het probleem is.
Op dit moment is de Australische regering de koekoek, en jongen, ze voeren de retoriek op.
Afgelopen donderdag riepen premier Scott Morrison en twee andere hoge ministers de techreuzen op om hun gebruikers te identificeren en hen te vertellen dat als ze dat niet deden, ze niet langer platforms waren, immuun voor vervolging. Het zouden uitgevers zijn, onderworpen aan de strenge lasterwetten van Australië.
Sociale media is een “lafaards paleis”, zei Morrison.
Als eerste door de kleine houten deur was vice-premier Barnaby Joyce geweest, die, begrijpelijkerwijs, boos was dat geruchten over zijn dochter waren gepubliceerd.
Joyce vertelde ABC Radio dat de regering en anderen over de hele wereld nu de motivatie hebben om te zeggen: “We hebben er genoeg van, je kunt ons niet als dwazen behandelen”.
“We geven in Australië miljarden dollars uit aan geestelijke gezondheidsproblemen — Facebook, Twitter en andere online platforms verdienen miljarden dollars aan de verkoop van een product waarvan ik geloof dat in veel gevallen, als het een voedingsproduct was, het van de markt zou worden gehaald. plank,”
Vervolgens op zondag werd het stokje overhandigd aan minister van Communicatie Paul Fletcher.
“We verwachten een sterkere positie van de platforms”, vertelde Fletcher zondag aan Insiders van ABC TV.
“Ze zijn er lange tijd mee weggekomen door geen enkele verantwoordelijkheid te nemen met betrekking tot inhoud die op de sites is geplaatst”, zei hij.
De procureurs-generaal in Australië leiden al een “bestaand proces” om naar deze problemen te kijken.
“Commonwealth procureur-generaal, mijn collega Michaelia Cash, schreef deze week nog naar de procureurs-generaal van de staat om dat proces te versnellen,” zei Fletcher.
“Vertel me wie je bent” is een verbuiging van de macht
In maart was het dwingen van gebruikers van sociale media om zich te identificeren een van de 88 aanbevelingen in een rapport van een parlementaire enquête naar familiaal, huiselijk en seksueel geweld.
“Om een bestaand socialemedia-account te openen of te behouden, moeten klanten bij wet worden verplicht om zich op een platform te identificeren met behulp van 100 identificatiepunten, op dezelfde manier als een persoon zich moet identificeren voor een mobiele telefoon account, of om een mobiele simkaart te kopen”, aldus het.
De platforms zouden die details moeten verstrekken op verzoek van de eSafety Commissioner, wetshandhavingsinstanties of op aanwijzing van een rechtbank.
Maar hoewel anonimiteit zeker wordt gebruikt als dekmantel voor misbruik, zou het eisen van een identiteitsbewijs het probleem echt oplossen?
Volgens Elise Thomas, een open-source intelligence-analist bij het Institute for Strategic Dialogue, is dat verre van duidelijk. Facebook heeft immers al een beleid voor echte namen.
“Een vluchtige blik door Facebook-opmerkingen over een controversieel onderwerp zal aangeven dat veel mensen maar al te graag wrede opmerkingen maken onder hun eigen naam”, schreef Thomas bij The Strategist.
“Het is niet duidelijk hoe een vereiste om een rijbewijs of ander identiteitsbewijs te verstrekken om een account te openen dat gedrag zou veranderen.”
Het zou ook niet noodzakelijkerwijs een “evenredige of effectieve” beleidsreactie zijn.
“Er moet een hoge lat worden gelegd voor bewijs van noodzaak, veiligheid en effectiviteit voordat de regering Australiërs vraagt een maatregel te accepteren die bijna geen enkel ander land heeft opgelegd”, zei Thomas.
Zoals ze opmerkt, is er kritiek geweest dat het beleid van echte namen een onevenredig grote impact heeft op marginale gemeenschappen en slachtoffers van huiselijk geweld en stalking in gevaar brengt.
In de VS heeft de Electronic Frontiers Foundation een verscheidenheid aan schade gedocumenteerd die het beleid van echte namen kan veroorzaken.
Er wordt wel eens beweerd dat, hoewel de platforms een identiteitsbewijs kunnen eisen, de gebruikers nog steeds onder een pseudoniem kunnen posten.
Maar de platforms zouden nauwelijks terugdringen op eisen van de overheid, of van machtige mensen met dure advocaten. Het afschermen van de privacy van gebruikers tegen wettelijke eisen kost geld en irriteert overheden die toch al aan strengere regelgeving willen.
Bovendien zullen de platforms, net als in elk ander aspect van de samenleving, eerder reageren op klachten van machtigen en bevoorrechten dan van gemarginaliseerden. Vraag het maar aan een vrouw die het slachtoffer is geweest van misbruik, of een persoon van kleur, of iemand uit de LGBTQI+-gemeenschappen.
Zoals altijd werkt “Ik moet je naam weten” alleen om de machtigen macht uit te laten oefenen.
Thomas wees ook op de mensenrechtenaspecten van dit alles.
Bezorgd over desinformatie over verkiezingen, eiste Zuid-Korea in 2004 een identiteitsbewijs voordat het op verkiezingswebsites plaatste. Dat werd later uitgebreid naar alle sites met meer dan 300.000 dagelijkse bezoekers.
“Studies tonen aan dat gedurende de tijd dat het beleid van kracht was, er geen significante afname was in online misbruik”, schreef ze.
“Wat er echter gebeurde, was een enorme hack waarbij 35 miljoen Zuid-Koreanen nationale identificatienummers werden gestolen.”
Het beleid van Zuid-Korea werd ongrondwettelijk verklaard. Anonimiteit, of het gebruik van een pseudoniem, stelde mensen in staat om “kritiek te uiten op de mening van de meerderheid zonder toe te geven aan externe druk”, aldus de rechtbank.
Ondertussen heeft een Duitse rechtbank in Europa het beleid van Facebook onwettig verklaard.
“In 2021 is China het enige land dat een vereiste voor overheidsidentificatie oplegt aan gebruikers van sociale media, waar privacyrechten en de effecten op de democratische vrijheid van meningsuiting duidelijk geen punt van zorg zijn”, schreef Thomas.
Dat zou je iets moeten vertellen.
Logische drogredenen, en nog een spoedklus van de regering van Morrison
Zoals zoveel van het internetgerelateerde beleid van de overheid, voelt deze vraag naar identificatie als een ander voorbeeld van die oude logische drogreden: er moet iets klaar zijn. Dit is iets, daarom moet dit gebeuren.
Joyce zei dat als socialemediabedrijven slim genoeg waren om zoveel geld te verdienen, ze ook slim genoeg waren om hun producten veiliger te maken.
Dat is een beetje hetzelfde als zeggen dat als je slim genoeg bent om een flatgebouw te ontwerpen, je ook slim genoeg bent om een openhartoperatie uit te voeren. Of lood in goud veranderen.
Dan is er de plotselinge stormloop, met meerdere ministers binnen enkele dagen op de boodschap.
Fletcher verkondigde de boodschap dat inspanningen om Facebook en Twitter te reguleren zouden zijn als de News Media Bargaining Code, waar het werk in 2018 begon en tot resultaat leidde.
Joyce staat echter zoals gewoonlijk op een andere pagina.
“Deze keer gaat er iets gebeuren”, zei hij, “binnenkort” zou er wetgeving komen.
Slachtoffers van anoniem misbruik die hebben opgeroepen tot actie zijn misschien blij, maar ze kunnen zich ook afvragen: “Waarom nu?” Dat is makkelijk uit te leggen.
De aanval op Joyce's dochter heeft hen in de politiek geschopt, en er komen verkiezingen aan.
Verwante dekking
Scott Morrison zegt dat sociale-mediaplatforms uitgevers zijn als ze niet bereid zijn om gebruikers te identificeren Technische reuzen breiden Australische desinformatiemaatregelen uit week na kritiek van de regering New South Wales en Victoria beginnen met proef van digitale COVID-certificaten op check-in-apps Australische internationale reizen en thuisquarantaine starten in november Vierlanden kondigen aan een hele reeks technische initiatieven, waaronder gedeelde cyberstandaarden, Taiwan's poging om deel te nemen aan CPTPP stuit op stevige tegenstand van China
Verwante onderwerpen:
Overheid – AU Beveiliging TV-gegevensbeheer CXO-datacenters 