< p class="meta"> Door Stilgherrian voor The Full Tilt | 5 november 2021 | Onderwerp: sociale onderneming
Afbeelding: Getty Images
Het plan van Australië om gebruikers van sociale media te dwingen zichzelf te identificeren, zou mensen kunnen schaden, internationale betrekkingen kunnen schaden en zelfs mensenrechtenverplichtingen kunnen schenden, volgens deelnemers aan een mediarondetafel op vrijdag.
De recente haast van de regering van Morrison om gebruikers te identificeren is gebaseerd op de veronderstelling dat dit online misbruik zou verminderen. Maar volgens Kara Hinesley, Twitter's public policy director voor Australië en Nieuw-Zeeland, zijn er weinig redenen om te denken dat het zou werken.
“De zorgen rond anonimiteit in dit huidige debat zijn te vereenvoudigd en veranderingen in het systeemontwerp kunnen sociale problemen niet oplossen zonder daadwerkelijke sociale verandering”, zei Hinesley.
“Het is niet duidelijk dat anonimiteit de belangrijkste oorzaak is van beledigend en asociaal gedrag online. Het is nog minder duidelijk dat het verplichten van overheidsidentificatie voor sociale media alles zou doen om de situatie op te lossen.
“Ik wil benadrukken — ik kan dit niet genoeg benadrukken — een technische oplossing kan het sociale probleem niet oplossen.”
Twitter organiseerde het rondetafelgesprek in samenwerking met Digital Rights Watch, wiens uitvoerend directeur, Lucie Krahulcova, nog kritischer was.
Krahulcova is “ongelooflijk gefrustreerd” door deze vraag om mensen te achtervolgen die anoniem online zijn. Het is haar “uitgebreide ervaring” dat wetshandhavers niet echt geïnteresseerd zijn in het vervolgen van mensen die online laster, laster, intimidatie of soortgelijke misdaden plegen.
“Ze zijn niet echt enthousiast over het handhaven van [bestaande wetten] namens vrouwen, mensen van kleur, en historisch gezien denk ik dat daar in Australië voldoende bewijs voor is”, zei Krahulcova.
“Als we het nu hebben over een aanval op de anonimiteit, is dat omdat blanke mannen zich ongemakkelijk voelen bij de kritiek die ze online krijgen. En dat zijn niet alleen politici, het zijn ook bepaalde verslaggevers en soort sportsterren en zo Het is precies omdat deze maatschappelijke groep van privileges wordt gefrustreerd door kritiek,” zei ze.
“Geen van deze mensen was boos toen Yassmin Abdel-Magied in feite van het internet werd gepest omdat hij een controversiële mening had.”
Anonimiteit is een 'kritiek hulpmiddel' voor individuele bescherming
Volgens Hinesley zou het verwijderen van anonimiteit “de mensen kunnen schaden die online vertrouwen op anonimiteit en pseudonimiteit”, en dat zijn er veel.
Zij en andere panelleden noemden groepen zoals journalisten die klokkenluiders en andere bronnen beschermen; mensen die hun seksualiteit of genderidentiteit onderzoeken; etnische of religieuze minderheden die hun erfgoed verkennen; mensen die op de vlucht zijn voor huiselijk geweld en ander misbruik; mensenrechtenverdedigers; dissidenten; en artiesten.
“Anonimiteit kan een vorm van bescherming zijn en een cruciaal hulpmiddel voor mensen… Er zijn overweldigende aanwijzingen dat anonimiteitsverboden niet effectief zijn,” zei Hinesley.
Volgens dr. Emily van der Nagel, sociaal onderzoeker aan de Monash University, “is het voor veel mensen online niet zo eenvoudig om een echte naam te gebruiken”.
“Het scheiden van echte namen van sociale-mediaprofielen en gebruikersnamen is een essentiële strategie om contexten te compartimenteren en om het meeste uit sociale media te halen,” zei ze.
Inderdaad, namen kunnen zelfs aangeven met welk publiek we communiceren. Denk aan de verschillende dynamieken van de volledige naam, de bijnaam, de artiestennaam, of zelfs helemaal geen naam.
“We weten dat beleid voor echte namen en verplichte identiteitsverificatie het internet niet veiliger of vriendelijker maken”, zei Van der Nagel.
“In plaats daarvan beschadigen ze pogingen om onze communicatie te contextualiseren, de soorten verbindingen te smeden die er toe doen op sociale media, en belemmeren ons het soort vreugde te ervaren dat mogelijk is in deze ruimtes.”
Deze problemen worden verder onderzocht in Van der Nagels proefschrift, Social Media Pseudonimity: Affordances, Practices, Disruptions [PDF] en ander academisch schrijven.
Anonimiteit maakt deel uit van het recht op vrijheid van meningsuiting
Anonimiteit en pseudonimiteit zijn niet alleen belangrijk, maar ze worden “gegarandeerd door de mensenrechtenwetgeving”, aldus professor David Kaye, voormalig speciaal rapporteur van de Verenigde Naties voor de bevordering en bescherming van het recht op vrijheid van mening en meningsuiting.
“Er is een geschiedenis van min of meer expliciete erkenning dat vrijheid van meningsuiting de vrijheid omvat om anoniem te spreken, te zoeken, te ontvangen, informatie en ideeën door te geven”, zei hij.
Dit begrip is gebaseerd op artikel 19 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, dat Australië heeft ondertekend.
“Anoniem spreken, zeker in de ontwikkeling van democratische samenlevingen, is essentieel geweest voor het publieke debat. Het is essentieel geweest voor de individuele menselijke ontwikkeling in repressieve samenlevingen,” zei Kaye.
“Het ondermijnen van de anonimiteit is in de gegeven omstandigheden zelden noodzakelijk gebleken, en het is vaak aangetoond dat het een soort inmenging is op basis van onwettige doeleinden, bijvoorbeeld een verlangen om erachter te komen wie je bekritiseert.”
Kaye is van mening dat de anonimiteit en de vertrouwelijkheid van communicatie momenteel overal worden bedreigd.
“Het wordt bedreigd in democratische samenlevingen. Het wordt bedreigd in autoritaire samenlevingen. Er zijn meestal verschillende redenen voor die dreiging, maar het wordt ernstig bedreigd”, zei hij.
“De voorstellen van Australië gaan, denk ik, verder dan wat we hebben gezien in de meeste rechtsstaat-georiënteerde samenlevingen.”
Australië is natuurlijk de enige grote democratie die geen Bill of Rights heeft.
Zoals Krahulcova opmerkte, wordt het Australische beleid al “vermeld in het papierwerk” in Europa en in de VS, en ze maakte zich zorgen over de mogelijke gevolgen.
“Ik maak me zorgen dat de aanpak van de Australische regering eigenlijk gewoon ongelooflijk roekeloos is. Het is niet alleen slecht beleid. Het is roekeloos”, zei ze.
“Australië moet serieus nadenken over het systeem dat het de wereld in stuurt.”
Vorige maand schetste Twitter zijn visie op het reguleren van sociale media in een position paper, Protecting The Open Internet: Regulatory principles for policy makers [PDF].
“Het open internet is wereldwijd, zou voor iedereen beschikbaar moeten zijn en zou gebaseerd moeten zijn op open standaarden en de bescherming van mensenrechten”, aldus het.
“Contentmoderatie is meer dan alleen laten of verwijderen. Regelgeving moet een reeks interventies mogelijk maken, terwijl er duidelijke definities voor inhoudscategorieën worden gesteld.”
Regelgeving moet ook concurrentie, keuze en innovatie beschermen, in plaats van de bestaande platforms te verankeren, aldus Twitter.
Gerelateerde dekking
Oproepen naar ID-gebruikers van sociale media is gewoon een zoveelste klus van de regering van Morrison Mastercard en DTA om digitale ID-service uit te breiden voor leeftijdsverificatie Eftpos heeft overheidsaccreditatie verleend als eerste particuliere exploitant van ID-uitwisseling Australische bedrijfsdirecteuren moeten registreer voor digitale ID via myGovID Security | Samenwerking | CXO | Technische industrie | Digitale transformatie | Slim kantoor