The New Breed boekbespreking: gebruik dieren, niet mensen, als model voor robots

Door Wendy M Grossman voor ZDNet UK Boekrecensies | 8 november 2021 | Onderwerp: Robotica

Het nieuwe ras: wat onze geschiedenis met dieren onthult over onze toekomst met robots • Door Kate Darling • MacMillan Publishers • 336 pagina's • ISBN: 9781250296108 • $ 29,99/£ 20   

Zou je apporteren met je robothond? En zo ja, waarom? Ik denk dat het iets is dat je zou doen toen het robothuisdier nieuw was, en dan misschien om je vrienden en de kinderen van je vrienden te laten zien, en dan misschien een paar keer als je je verveelt. Maar anders, wat is het voordeel? Een mechanisch huisdier heeft geen beweging nodig en kan niet emotioneel reageren op de aandacht. Dus er mee fetch spelen is puur voor jou. Leuk zolang het nog een noviteit is, maar daarna…?

Zoals MIT-robotica-onderzoeker Kate Darling laat zien in The New Breed: What Our History with Animals Reveals about Our Future with Robots, is dit geen triviale vraag. Robots hebben geen emoties, maar wij wel, en de ervaring heeft al aangetoond dat we zelfs met levenloze objecten een hechte band kunnen hebben, ondanks dat we weten dat ze de gehechtheid niet echt kunnen teruggeven. Naarmate robots steeds meer deel uitmaken van ons leven als apparaten, huisdieren, assistenten en partners, is de manier waarop we ons aanpassen aan hun aanwezigheid van belang.

Darling is niet geïnteresseerd in de extreme vragen die de media bevolken, maar zijn echt te speculatief of ver weg in vergelijking met de problemen die worden veroorzaakt door het nabije heden. Erger nog, wanneer we robots casten die onze banen innemen, weerhoudt de resulterende angst en wrok ons ​​ervan om de betere optie binnen ons bereik te overwegen: robots als partners gebruiken, zoals we eerder met dieren deden.

Zie ook: Facebook: Hier komt de AI van de Metaverse.

Denk aan ossen en boeren, of mensen en lastdieren zoals kamelen en ezels. Door de geschiedenis van onze interacties met dieren hebben ze ons geholpen dingen te doen die we alleen niet zouden kunnen bereiken – en dat allemaal zonder te worden beoordeeld op de vraag of hun intelligentie overeenkwam met die van ons. Robots maken 'zoals wij', schrijft Darling, is idioot. We hebben al mensen: in plaats daarvan zouden we moeten nadenken over hoe robots ons kunnen aanvullen.

Dierenrechten en onrecht

Tussendoor verkent Darling enkele van de vreemdere delen van onze geschiedenis met dieren. In middeleeuws Europa werden dieren vaak voor de rechtbank berecht voor zonden zoals het aanvallen van kinderen (varkens) of het vernietigen van gewassen (ratten en insecten, maar vooral snuitkevers, waarvan één geval dat 41 jaar duurde). Nog in 1916, in Tennessee, werd een olifant berecht voor het aanvallen van haar handler. Darling voegt zorgvuldig triggerwaarschuwingen toe aan sommige van deze hoofdstukken. Vervolgens gaat ze verder met onze geschiedenis van huisdieren en gezelschapsdieren, voordat ze verder gaat met het beschouwen van robotrechten in het licht van de evolutie van dierenrechten.

Keer op keer vraagt ​​Darling waarom we robots inlijsten als vervanging voor menselijke vrienden, verzorgers of arbeiders. We maken ons zorgen over de eenzaamheid van oudere familieleden alleen in een kamer met een robot, maar knipperen niet als een verzorgingstehuis een paar geiten aanschaft. Maar Darling herinnert ons eraan dat toen huisdieren populair werden, psychologen zich er zorgen over maakten dat mens-dierrelaties ook ongezond waren. Dat gezegd hebbende, erkent Darling dat robots, net als andere digitale apparaten, worden gebouwd door bedrijven met hun eigen agenda's en dat het potentieel voor inbreuk op de privacy en manipulatie aanzienlijk anders is.

Het belangrijkste is dat Darling ons eraan herinnert om de onvermijdelijkheidsverhaal dat zoveel discussies over technologie beheerst. We hebben keuzes over hoe dit gaat.

RECENTE EN GERELATEERDE INHOUD

3 manieren waarop robots wonnen in 2021 < /strong>