Nul
Toen ik nog op en neer naar Menlo Park vorig jaar mijn twee uur durende reis zou beginnen op de San Francisco 38 Geary bus. Het was altijd druk en ik had geluk te drukken.
Ik herinner me één bijzonder prachtige zonnige ochtend en ik ben op een overvolle bus. Ik kijk om me heen en iedereen ‘ s ogen zijn op hun telefoons.
Ik ben een van de hoogste op de bus maar ik zie niet één persoon — over de gehele dubbele lengte bus — opzoeken of rond. Iedereen ‘ s ogen omlaag — dienstbaar, ik kan het niet voldoen aan ieders blik.
Mijn eerste gedachte was wow! Ik heb dit hele bus naar mezelf. Iedereen is ergens anders.
Ik hou van deze foto (hieronder) van Marc Zuckerberg het dragen van een enorme grijns als hij stappen door een overvolle zaal waar iedereen draagt een VR-bril, behalve voor hem. Hij heeft de hele ruimte naar zichzelf.
Het amuseert me om te denken dat Zuckerberg wil dat alle van de werkelijkheid al voor zelf-maken het tot een privé-domein, terwijl iedereen anders is ondergedompeld in vervaardigd virtuele realiteit. Net zoals hij koopt huizen naast zijn zodat niemand kan zien in zijn wereld. Het is van hem.
– – –
Zuckerberg doel is om 1 miljard mensen in de virtuele werkelijkheid, schrijft Dean Takahashi in VentureBeat:
“We hebben allemaal grenzen aan onze werkelijkheid, en meer van die ervaringen voor ons allemaal is niet te isoleren,” [Zuckerberg] zei. “Het is bevrijdend.”
– – –
Ik ben het ontdekken van een nieuwe waardering voor de werkelijkheid-de oorspronkelijke soort. OG Werkelijkheid heeft vele niveaus van uitdagende gameplay; ik wil haar multi-gekleurde scheermes-scherpe definitie, en de multi-sensorische feedback is prachtig. Plus de ervaringen voel me een stuk zinvoller.
De realiteit, dit is de real thing — de anderen zijn gemaakt door anderen.
0