NORSK

Vijf top tech boeken voor de vakantie periode

102

Nul

Technologie en business boeken hebben twee grote thema ‘ s van het voorbije jaar: de kunstmatige intelligentie en de privacy (in het bijzonder met betrekking tot de Algemene Verordening gegevensbescherming). Voor dit seizoen de “round-up”, daarom zullen we ze vermijden.

Ik was 17 toen ik voor het eerst zag, een computer, een van airconditioning voorziene kamer vol een machine bediend via punch-kaarten — en 28 toen ik voor het eerst had een van mijn eigen. Omhoog verpakt, het was ongeveer de grootte van een 26-inch CRT-televisie. De smartphone bij veel mensen in de zakken van een enorm krachtige en minder duur dan. Echter, bijna elke transactie die u maakt met die smartphone nog steeds aangesloten op een mainframe voor de verwerking van betalingen en verzendkosten.

De mainframe maakt een verschijning in De Computer Boek Van de Abacus voor Kunstmatige Intelligentie, 250 Mijlpalen in de Geschiedenis van de informatica, in die Simson L. Garfinkel en Rachel H. Grunspan volgen van de ontwikkeling van het gebied. Geïllustreerd met paginagrote foto per post, wordt het boek is een gedegen achtergrondinformatie. Zie het als een prachtig gedrukt museum tentoonstelling.

Niet alles inbegrepen is een computer en een computer, is niet voldoende om toegang te krijgen. Onder de niet-computer insluitsels: de VS de Fair Credit Reporting Act (1970) — de eerste ter wereld met de privacy-wetgeving; Richard Hamming 1950 van het werk op error-correcting codes; John H. Conway ‘ s 1972 Spel van het Leven, dat betekende het eerste programma dat zou kunnen onafhankelijk van elkaar maken kopieën van zichzelf; 1978 de eerste spam-bericht, en zero-knowledge proofs (1985). Onder de opvallende ontbrekende computers 1951 ‘s LEO, de Lyons Elektronische Office — de eerste computer die wordt gebruikt voor commerciële toepassingen, gebouwd voor het uitvoeren van de back-office systemen voor groot-Brittannië’ s Lyons theeschenkerij keten.

Waar het boek na, is echter niet met computers, maar concepten. Hoe hebben we bouwen onze intellectuele landschap van het tellen op de vingers om het verzenden van elektronische berichten over de wereld, meer of minder??? In veel gevallen, van de antecedenten van een aantal ‘nieuwe’ uitvinding bereiken verder terug dan we meestal denken — de eerste trackball, bijvoorbeeld, werd ontworpen in 1946. Het Jacquard weefgetouw, ontwikkeld om te weven patronen in 1801, gebouwd op het eerdere idee van het gebruik van ponsband en de beroemde inspireerde de punch-kaarten die ik ontmoette in 1971. Beelden van Fritz Lang uit 1927 film, Metropolis, zijn nog steeds het vinden van hun weg in de science fiction films van vandaag — het was de eerste film die robot (die natuurlijk werd kwaad en krijgt een vrouwelijke vorm en de naam van Maria) en was de eerste om te suggereren dat de machines zou overheersen ons. Vannevar Bush 1945 essay Als We Kunnen Denken, zoals Garfinkel en Grunspan schrijven, “met uitzondering van microfilm vrij veel genageld” in termen van het voorspellen van iets heel graag de huidige web -, mobiele en internet. Dat gezegd hebbende, ze slaan over de tweede en nog veel meer opvallende uitzondering Bush voorwetenschap: hij bedacht een kamer vol ‘meisjes’ zou zijn op de hand te instrueren van de computers en corrigeren van fouten. Het is een klein missen in een feest van historische reisverhaal.

Als We Denken ook maakt een verschijning in De Digitale Ape: Hoe te Leven in Vrede met Slimme Machines, een soort van reisverslag/meditatie met de aanleg van de staat van onze relatie met technologie. Nigel Shadbolt, één van de boeken van de twee auteurs, is onbetwist een van Engeland ‘ s bekendste computer wetenschapper. Roger Hampson is nieuw voor mij: hij is een academicus met een lange carrière als ambtenaar in diverse capaciteiten. Beide zijn betrokken bij het pleiten voor open data en de adoptie van nieuwe technologieën voor het verbeteren van de levering van diensten van de overheid.

In dit boek, waarbij als uitgangspunt Desmond Morris 1967 boek De Naakte Aap, ze kijken onze voortdurende evolutionaire aanpassing aan de digitale tools die we maken en te implementeren. Toegegeven, onze digitale tools zijn te veel evolutionaire aanpassing plaats te hebben-nog niet. U kunt het niet helpen te denken dat het boek de omslag moeten zijn van een take-off van het T-shirt evolutionaire reeks die begint met een vis, maar eindigt met een hominide gemaakt van 1s en 0s. In plaats van de ronde spaken wiel met een open hand bungelend onder het vaag vermoeden Venus symbool, hoewel wat het betekende te brengen is de samenwerking tussen mens en machine. Een opmerking over het boek van de syntaxis: het is beslist schokkerig, ontsierd door een afwisseling van ellenlange zinnen, gevolgd door korte, onvolledige exemplaren.

ZIE: het implementeren van AI en machine learning (ZDNet speciale rapport) | Download het rapport als PDF (TechRepublic)

De auteurs zijn verrassend optimistisch, gezien de toestand van de huidige koppen. We zijn nog niet uitgeroeid onszelf! Niet met kernenergie; noch met honger of ziekte; noch, voorspellen ze vol vertrouwen, met kunstmatige intelligentie of klimaatverandering — die overlast veroorzaken, zeker, maar de mensheid zal overleven. Hyper-complexe systemen een nieuwe nood, dat wel. Maar zelfs na dit te zeggen, blijven ze meedogenloos optimistisch: sinds Morris is tijd, “De wereld is rijker, minder gewelddadig en gelukkiger.” Voor velen van ons, dit is alleen waar als je denkt dat statistisch gezien.

Aan de goede kant, Shadbolt en Hampson niet kopen in de wilder bereikt van techno-utopie. Zij twijfelen aan de volgende decennia zullen zien, zelf-bewust-machines, en suggereren dat het gevaar is niet dat we niet kunnen controleren van nieuwe technologie, maar dat zullen we niet. We moeten stoppen met het verhuren van particuliere bedrijven bepalen het beleid op onderwerpen die belangrijk zijn voor onze overleving. Hun suggestie: digitale democratie, en de burger internet panelen bestaande uit miljoenen mensen. Is dit niet wat Ross Perot stelde in 1992 met zijn elektronische gemeentehuizen?

Het kleine boek Doen Robots Liefde? Het begrijpen van het Transhumanisme in 12 Vragen en biedt een veel kortere meditatie op een aantal van dezelfde onderwerpen. Gepresenteerd als een serie van 12 debatten tussen de franse transhumanisme expert Laurent Alexandre, in het echte leven een urologische chirurg, en Jean-Michel Besnier, een emeritus hoogleraar in de filosofie, het boek stelt vragen als of technologie kan oplossen alles (uiteraard niet), of we moeten nieuwe wetten (ja natuurlijk), en of je liefde kan maken met een robot. Als je behoort tot de ‘het is een mooie sex toy’ school van de biologische superioriteit, dan is het uiteraard zult u het antwoord niet.

Geen van deze onderwerpen is er precies nieuw aan iedereen die is betaald voor een bescheiden bedrag van de aandacht voor het transhumanisme. Het gebied dat de horizon niet uitgebreid zoveel, omdat de wetenschap schrijver Ed Regis ze geopend voor het publiek in zijn boek uit 1992 Grote Mambo Kip en de Transhuman Voorwaarde. Nog steeds, de discussie is confronterend genoeg, hoewel de discussants bieden weinig in de weg van de oplossingen voor elk van de problemen die ze oproepen.

Een reden kan zijn dat ze moeten meer buiten komen. Malka Ouder werd geïnspireerd om te schrijven Infomocracy, die we gemist bij de eerste publicatie in 2016, door het observeren van separatistische bewegingen in Spanje, Darfur, Italië, Schotland en zelfs de VS, als ze reizen de wereld over tien jaar als een humanitaire hulpverlener. Dat blijkt uit ervaring in de roman, als haar personages omgaan met de nasleep van een aardbeving, een aanval van hackers, en een poging tot staatsgreep.

Voor dit boek, en haar 2017 vervolg, Null Staten, Oudere vastgesteld dit uitgangspunt: stel dat de nationale staat is dood, maar u kunt ervoor kiezen om te worden geregeerd door een regering kiest u overal in de wereld, ongeacht waar u woont. Wat kies je? Ze noemt het resultaat ‘microdemocracy’. In dit wereldwijde systeem van de overheid, ‘centenals’ van 100.000 mensen stemmen om de tien jaar om te beslissen welke van de honderden wereldwijde partijen zullen van toepassing zijn op hun gebied. Het doorkruisen van een geografisch gebied kan je door tal van centenals, elk bestuurd door een andere partij. Als u de grens over, tekenen pop-up om u te herinneren aan de lokale wetgeving. Hier is er geen straat, automaten of straat eten; daar regerende partij PhilipMorris garandeert dat het roken van sigaretten is niet alleen toegestaan, maar aangemoedigd; de volgende plaats is vol van ecologisch duurzame tuinen.

Als de roman opent, de leidende partij is Erfgoed, die heeft een supermajority van centenals, maar vele anderen — SecureNation, rEU, YouGov, SavePlanet, Vrijheid, Economix — zijn in de hoop om het te verslaan in de komende derde wereldwijde verkiezing. Als Erfgoed wint een derde supermajority, zullen mensen blijven denken dat het de moeite waard is om te stemmen? Vrijheid kan worden tekenen van een oorlog. Moge de beste registratie van kiezers partijen winnen!

Wij voornamelijk volg het wel en wee van Ken, een stijgende campaign manager voor Policy1st, een partij die ontwijken de woordvoerders in het voordeel van ideeën, Mishima, een hoog niveau probleemoplosser voor Informatie en Domaine, waarvan de missie in het leven is om zich te ontdoen van de hele verkiezing systeem. Informatie is een soort van kruising tussen Google en de VN die werken onvermoeibaar om ervoor te zorgen dat er één officiële basis van feiten — een van de frustraties Ouder heeft gezegd geïnspireerd op het boek.

Het boek kost een beetje moeite om te komen, voor een deel omdat de personages zijn flinterdun getrokken (Mishima ‘ s kleding krijgt meer liefdevol gedetailleerde behandeling dan de rest van de personages gecombineerd). Het is de moeite waard, echter: de Oudere is slim en grappig, en haar jaren van reizen brengen plausibele toekomst de kleur aan de vele locaties en beladen situaties haar personages bezoek en kampen met.

In de laatste paar jaar, mondelinge geschiedenis van de TV-shows zijn uitgegroeid tot een vast onderdeel van het entertainment-websites, en voor zowel de fans en die meer in het algemeen geïnteresseerd in hoe de industrie werkt, ze zijn vaak groot leest. Het hoe en waarom van gieten, de redenen waarom story arcs moest veranderen midstream, de fouten, het moment waarop de schrijvers zich realiseerde dat een favoriet personage was van plan om te sterven… dit is allemaal boeiende dingen als je klaar bent met een toon-en nog meer wil.

In de Zwarte Spiegel biedt een extra voordeel voor de zwakke maag: het lezen van het verhaal achter elke aflevering is veel minder gespannen dan eigenlijk naar te kijken, en na afloop van de show zelf is makkelijker te nemen. De laatste fasen van ‘The National Anthem’ er anders uitzien als je de voor de hand liggende vermeld: het varken was gelukkig kauwend op haar kom eten, en wist niets van wat er werd gehandeld achter.

Charlie Brooker, Annabel Jones en Jason Arnopp heb samen met een elegant en rijk geïllustreerd boek met een hoofdstuk voor elke aflevering van alle vier de seizoenen van de show, plus een inleidende bespreking van de inbedrijfstelling en het planning proces voor elk seizoen. Als u een DVD-commentaren, de auteurs hebben de moeite genomen om een bereik van deelnemers voor iedere aflevering: regisseurs, acteurs, componisten, productie ontwerpers, en, natuurlijk, schrijvers. De resulterende groep behoren bekende namen als Jodie Foster, Jon Hamm en Mike Schur.

Wat blijkt uit dit alles is een verrassend normale productieproces gezien de dystopische en verontrustende aard van de show. Brooker ‘ s opmerkingen vaak de vraag te beantwoorden die plagen schrijvers: “Waar haal je je ideeën?” Zeer aanbevolen als informatief, visueel verbluffende, confronterend en leuk.

Lees meer recensies

Asociale Media, book review: Goede bedoelingen gone bad, Het Hoeft niet te Worden een Gek aan het Werk, book review: Kies een rustige plaats op Het Internet, Wratten en Alles, boek review: het regelen van een rommelig systeem van De Geëvolueerd Executive, book review: Banishing angst van de werkplek Klik Hier om te Doden van Iedereen, book review: voldoen aan de IoT security challenge

Verwante Onderwerpen:

Na Uren

Hardware

Mobiliteit

Printers

Laptops

Pc ‘ s