Een van de eerste profiel foto ‘ s die ik ooit geplaatst aanbevolen mij, vooraan in het midden, met een Yoda rugzak hangend aan mijn schouders, een Freddy Krueger-geïnspireerd trui, een paar baggy blue jeans en een blik op mijn gezicht dat zei: “undateable.”
Het is schattig, en ik alleen kwam het, diep begraven in mijn Facebook gallery, dankzij een beweging die gevangen op in het weekend. De “glow-up challenge,” zoals velen al noemde, vraagt mensen om na een van hun eerste Facebook-profiel foto ‘ s naast hun huidige. Het is een schattige, maar licht narcistische uitdaging, vooral voor hen die tussen de leeftijden van 24 en 29. Tiener onhandigheid is schattig en een bijna-universele ervaring. In onze jaren ‘ 20, de meeste van ons zijn nog veel meer samengesteld dan wij waren, terwijl er door de puberteit.
Universele schattig onhandigheid is slechts een deel van wat maakt de uitdaging vertederend. Er is een oprechtheid in foto ‘ s van 10 jaar geleden. Facebook profiel foto ‘ s van 2008 en 2009 werden verschillende van de over-the-top esthetische we geoefend op het moment dat op Myspace. Er was een gevoel van intimiteit op Facebook voor tieners. Wij werkelijk geloofde dat alleen onze vrienden zagen wat we posten, en dat niveau van comfort laat ons posten wat we wilden. Graven door mijn Facebook foto ‘ s was, zoals duiken in een schat aan mooie herinneringen, ik zou het niet dromen van het posten van vandaag.
Er zijn foto ‘ s van mij maken groteske “grappig” gezichten terwijl het zitten op de metro met vrienden, foto ‘s van mij met broodjes gevuld in mijn mond, foto’ s van mij planking op mijn auto in het midden van mijn school parkeerplaats, terwijl het dragen van camo broek. Onnodig te zeggen, dit zijn geen foto ‘ s die ik ooit zou dromen te gooien op de Tondel, indien zij werden genomen van vandaag. Maar dat is het juist: deze types van foto ‘ s zijn genomen vandaag, maar ik heb geen post meer. Ik heb geleerd dat alles wat ik post online, zelfs in een gesloten groep, kan zich tot ver buiten mijn controle.
Graven door mijn Facebook foto ‘ s was, zoals duiken in een schat aan mooie herinneringen, ik zou het niet dromen van het posten van vandaag
Terug in 2008, toen ik gepost dat profiel pic met Yoda rugzak, hoefde ik niet na te denken over de consequenties van gênante foto ‘ s die online. Ik wilde alleen maar om te delen van mijn leven met mijn vrienden. Alles was experimenteel, spannend en nieuw. Toen postte ik een afbeelding op Facebook, of wanneer iemand mij getagd in die van hen, ik denk niet dat over de vraag of ik zou kunnen gebruiken op Tondel, of het zou goed spelen op Instagram, of het was waardig genoeg om te twitteren, of zelfs of een ex zou lopen over. Er was geen denken dan, “ik wil mensen om dit te zien.” Een profiel foto was niet een overkoepelende verklaring over een personal brand. Het was een simpel onderdeel van een visuele verhaal van ons leven, en het duurde niet garandeert veel gesprek, althans in mijn vriend cirkel, toen we in de 16.
Ik ben 27 vandaag, en niets van wat ik post op Instagram, Facebook, Twitter of Tumblr is zo oprecht als toen. Mijn huidige Facebook-profiel wordt opgevoerd. Mijn huidige Instagram profiel foto is genomen in precies het juiste licht, de juiste filter voor extra effect. Mijn Tumblr account is gebaseerd op een persoon die ik willen zijn, niet wie ik ben. En Twitter is een serie van mislukte, zelfbelastende grappen want dat is wat Twitter is geworden voor de gebruikers. Ik geniet van de tijd besteed ik online de meeste dagen, maar het is zeker niet zo zorgeloos als het was toen ik 16 was en alleen via Facebook.
Dingen zijn nu anders. Generatie Z, als ze haten het om te worden genoemd, zijn zich meer bewust van sociale media en hoe het werkt dan iemand vóór hen. Zelfs in 2008, mensen boven de 35 waren ook op de hoogte van hoe het internet gebruikt worden achteloos over hun online afbeeldingen. Voor de rest van ons, die in het midden – tot laat-20s, 2008 voelt wel als een andere online tijdperk. Toen onze werelden werden steeds meer digitaal, als we omhelsden elkaar elke nieuwe social media platform dat kwam onze manier. We hebben geleerd hoe te navigeren op het internet, en werpen we onze oprechte benadering naar sites zoals Facebook, te vervangen door een dichtgeschroeid versie van onszelf worden we bereid waren om te delen met een potentieel grote en onvoorspelbare publiek van subjectieve vreemden.
Ik geniet van de tijd besteed ik online de meeste dagen, maar het is zeker niet zo zorgeloos als het was toen ik 16 was en alleen via Facebook
Persoonlijk ben ik veranderd explosief gegroeid in de afgelopen 10 jaar, de overgang van een slordige tiener in een rommelige volwassene. Maar het internet is ook drastisch veranderd het afgelopen decennium. Ik niet herken het internet opereren wij vandaag, en het is moeilijk bij te houden. Degenen van ons die gingen van constante Facebook gebruikers Altijd Online individuen, slapen met een telefoon in handen hebben gehad en tweeten op alle uren van de nacht, moest opgroeien in een versneld tempo, zowel online als offline. De persoon die ik ben vandaag online is een product van volwassen publiek, in een snel veranderende online omgeving.
Dat is de reden waarom de persoon die ik nu ben online is zo samengesteld versie van mezelf. Het is de versie van mij dat ik ben comfortabel met de mensen zien. Ik heb geleerd om te blijven delen van mijn leven een eigen, beperkt tot mezelf en mijn goede vrienden, weg van het internet. Ik kan niet bepalen hoe dubbelzinnig en massieve het internet is geworden of hoe breed onze kringen zijn gegroeid. Maar ik heb geleerd dat, in tegenstelling tot mijn 16-jarige zelf, blij om overbelasting van elk klein detail in een poging om bij te blijven met mijn vrienden, ik ben het meer dan goed met gewoon niet plaatsen. Ik besteed veel van mijn tienerjaren proberen te houden met al mijn vrienden online. Deze dagen, ben ik meer kans om te werken aan verdieping van de relaties met specifieke vrienden in persoon.
Dat is waarschijnlijk het beste. Privacy zorgen over Facebook, trollen en pesterijen zijn allemaal gemaakt van een stressvolle, onaantrekkelijk online wereld, die we langzaam probeert te scheuren onszelf weg van. Maar de glow-up challenge was een leuke, nostalgische herinnering aan hoe het was toen we voor het eerst bij en die hebben we gebruikt te worden. We hebben leuk op Facebook, en dat is alles wat ik zie als ik kijk naar mijn vrienden’ naar deze online uitdaging.