Het is het jaar 1999. Microsoft, beschuldigd van het gebruik van haar macht op de markt te wurgen web browser bedrijf Netscape, is nog steeds verwikkeld in een antitrust-rechtszaak. De eerste secties van het International Space Station hebt ingevoerd baan. Bedrijven en overheden werken aan een oplossing voor het Jaar 2000 Bug, die dreigt te crashen van computers over de hele wereld. En e-mail is misschien verpest de engelse taal. Welkom bij een nieuw jaar van Deze Week in Tech, 20 Jaar Geleden.
In februari van dit jaar, zullen we na hoe het internet getransformeerd schrijven, muziek, en wraak — plus verhalen over spionage satellieten en dansen met computers.
Als een persoon die betrekking dag-tot-dag-technologie nieuws, ik vraag me vaak af hoe mijn schrijven zou kunnen komen uit naar iemand in de toekomst — en of iedereen zal het eens lezen. Kan ik geen antwoord op die vragen, maar ik kan doen is de volgende beste ding: terug te kijken op wat andere mensen schrijven dan 20 jaar geleden.
Hier zijn vijf verhalen — grote en kleine — die de wetenschap en tech-fans kunnen hebben uitgecheckt in de week vóór 23 februari 1999.
Het was het 🙂 keer, dat was het 🙁 van keer
Het analyseren van internet jargon, De New York Times schrijft, niet een nieuw veld van onderzoek in 1999. Ongeacht, de tijd was op, in een grappige en nostalgie-inspirerend verhaal over online schrijven van stijlen. Was jij een kind die gleed chatspeak (“Surplus is een teveel … Maar het overschot kan ook betekenen 2much”) naar school essays? Of één van die beeldenstormers die zou “regelmatig type E-mail al in kleine letters”? Of een traditionalist die erg 🙁 over de daling van de puntkomma, zoals digitale media criticus Sven Birkerts, auteur van Het Boek Elegieën?
Internet taal is voortdurend boeiend, en vandaag de dag, het bevat ook een steeds groeiende bibliotheek van emoji-symbolen — die zijn die overal opduiken van nummerplaten van juridische stukken.
“Hier komt het! Oh, het is helder!”
Geheime satellieten zijn baan om de Aarde voor decennia, rustig verzamelen van afbeeldingen voor spy-agentschappen over de hele wereld. En voor decennia, hobbyisten hebben het bijhouden van hun wegen. De Washington Post meldde op het fenomeen van de amateur spion satelliet-jagers, die berekend zijn deze satellites’ orbital paden en zag hen in de hemel. “Mensen zeiden: ‘Als de VS is niet van plan om ons te vertellen waar de geheime satellieten zijn, door God, zullen we op zoek gaan naar hen’, de gepensioneerde CIA-wetenschapper Allen Thomson vertelde de Post. “En door God, ze deden.”
Geheime satelliet-jacht heeft gekregen een redelijke hoeveelheid druk sindsdien, met inbegrip van een verhaal in 2018 van Populaire Wetenschap, geschreven door onze huidige wetenschap editor Mary Beth Griggs. Als dat verhaal maakt duidelijk, het is een moeilijke hobby dat vereist veel toewijding, maar er is een duidelijke, vaste beroep in het blootleggen van de hemelse staatsgeheimen.
“Don’ t get mad, get a Web page”
Het internet nog jong was in 1993, toen Judy Komáromi werd gearresteerd voor het leiden van de politie op een high-speed achtervolging in Californië. En nadat hij gearresteerd en gevangen gezet voor bijna vier maanden, Komáromi een website gemaakt, genaamd “Small Town Justitie” zou dat het testen van de wettelijke grenzen, te beschuldigen haar arresterende ambtenaar Gregory Mason langs de weg van seksuele intimidatie. In 1999, zoals gerapporteerd door de Los Angeles Times, Metselaar aangeklaagd voor smaad via de site.
Online laster gevallen aan de orde zijn nu, maar op dat punt, deskundigen waren niet precies hoe smaad recht moet van toepassing zijn op het web. Het is niet precies duidelijk hoe dit pak gesloten — Komáromi opgemerkt dat een gag order werd opgeheven in 2000, maar er is niet veel in detail verder dan dat, en haar site werd donker in 2002. Als een ander artikel gemeld, wel weten we dat een andere officier verloor een smaad rechtszaak aan tegen haar, na de klacht werd gegooid door TV-persoonlijkheid Judge Judy.
Muziek op het internet: een handige gids
Deze dagen, het vinden van muziek op internet is zo makkelijk, dat hebben we tijd om te twisten over de vraag of Spotify ‘ s phone-app moet verbergen de “Repeat” – knop. In 1999 moest je een drie pagina ‘ s tellende handleiding van PC Magazine — het afdekken van het proces van het vinden van een goede MP3-software, downloaden van muziek bestanden, en het omgaan met DRM. Het omvat ook een experimentele audio speler genaamd TalkRadio uit Seattle bedrijf Conversa, waar u kunt spraakherkenning gebruiken om te zoeken op een grote hoeveelheid audio-geaggregeerde van het web.
“Je hoeft niet te kijken niet te ver in de toekomst … om te zien een wereld waar gepolijst sites en universele high-speed verbindingen maken het kopen van muziek op het internet een pijnloze, near-real-time ervaring”, besluit de gids. Die voorspelling was niet verkeerd — maar het gebeurde na een uitstapje door de wereld van de gratis, illegaal gekopieerde muziek met Napster, die gelanceerd, een paar maanden na de publicatie van dit artikel.
Dus u denkt dat u het virtuele dans
En tot slot, De New York Times schreef over het fenomeen van de “virtuele dans — choreografieën routines samengesteld met software en uitgevoerd in de virtuele ruimte. “Ik heb niet het gevoel moeten we de realiteit nabootsen,” zei virtuele dans software designer A. William Smith. “Dans, en in feite alle kunst, is over wat er in de hoofden van de mensen en verbeelding.” Het is gemakkelijk voor software en digitale kunst verloren te gaan in de tijd. Maar voor een voorbeeld van virtuele dans, hier is een video van Shelley Eshkar en Paul Kaiser ‘ s “Ghostcatching,” die is vermeld in de tijd’ verhaal.