De laatste film in de Marvel Cinematic Universe is niet alleen een voortzetting van het verhaal verteld in films zoals Iron Man, The Avengers, en Captain America: burgeroorlog. Die films zijn alle Disney-producties, maar de nieuwe Spider-Man: Homecoming is een onderdeel van een nevenactiviteit van de films geproduceerd door Sony, als onderdeel van een ingewikkelde deal dat laat de studio produceren Spider-Man-films die kunnen worden beschouwd als binnen de MCU canon, maar buiten de narratieve lijn. Verwarrend? Het hoeft niet te worden. Net zoals Disney blijft MCU films die niet van de gehele set van de Avengers (of vaak zelfs rekening mee gehouden), Sony kan blijven maken van de Spider-Man films die niet in de Iron Man of Captain America. En als de studio blijft voor het huren van de juiste talenten en houden van de juiste toon, casual viewers kan niet eens merken een groot verschil tussen Sony ‘s Marvel-films en Disney’ s. Althans, dat is de indruk die Spider-Man: Homecoming brengt. Het nagels de mix van humor en intense actie dat heeft de MCU films die hits, maar tijdens het recente MCU films zijn steeds grandioos en kosmische opbouw naar de grote Oneindigheid Oorlogen crossovers, Homecoming beweegt in de tegenovergestelde richting. Het is een relatief licht heroïsch drama dat zich richt zo veel op Spider-Man en verliefd op een klasgenoot als het niet op zijn superheld gevechten. Hier, ons personeel kijkt naar wat die relatief kleine schaal doet de film reikwijdte en het verhaal, en we de andere groep vragen over hoe Thuiskomst werkt, en hoe we reageren.
Spoilers ahead.
Wat vond u van de film het gevoel zo klein en persoonlijk?
Kwame: Homecoming doet een uitstekend werk van de afweging van wat we al weten over de vorige films met de kleinere, meer persoonlijke inzet. Dit is een wereld waar superhelden gewoon bestaan en in de wereld, het redden van mensen of het veroorzaken van problemen. Maar alles gaat nog steeds door als normaal. Kinderen hebben examens. Volwassenen hebben rekeningen te betalen.
Wat is er veel over allen, die voor mij is dat de kleinere verhalen waren altijd de beste Spider-Man verhalen. Peter Parker is en is altijd geweest, dit gawky tiener uit Queens wie is ongelukkig in de liefde en het leven, maar hard streven om beter te worden. Gezien de context, natuurlijk, hij kijkt op naar Tony en wil net zo worden als hij. Natuurlijk is hij het spelen van een superheld, maar ook aan het denken over zijn vriendin Liz, en hoe hij krijgt haar ten slotte merk hem.
Chaim: Na jaren van toenemende inzet in MCU-films, die zijn gegaan van Iron Man vecht tegen een lid van zijn raad van bestuur op een LA snelweg en Thor het opslaan van een Midwesten van de stad op de wereld-hoppen avonturen tegen legers met het lot van de hele wereld op het spel staat, Homecoming was een adem van verse lucht voor mij in het vertellen van een persoonlijk verhaal dat gericht is op Peter Parker gewoon de “friendly neighborhood Spider-Man.”