Greep krijgen op de natuurlijke wereld met deze mooie handleiding voor de planeet

Zonder de werking van ecosystemen, ‘ iedereen kak zou overal,” zegt Rachel Ignotofsky, de auteur en de kunstenaar achter het nieuwe boek De Wonderlijke Werking van de Planeet Aarde. “De wereld werkt niet als spullen niet ontleden,” zegt ze.

Het is een van de vele voordelen die mensen krijgen van onze omgeving dat Ignotofsky kunst-overdekte pagina ‘ s verkennen. Het boek hopscotches door middel van ecosystemen over de hele wereld, het krimpen van complexe voedselweb omlaag om de grootte van het monster flessen. “Het was een soort van deze grillige idee dat als het klein genoeg was om te zien, dan zou je kunnen begrijpen en de zorg voor het net zo gemakkelijk als u zou kunnen zorgen voor een vissen in uw aquarium of een plant op je bureau,” Ignotofsky vertelde De Berm.

Gepubliceerd door Tien Snelheid van de Pers, het nieuwe boek zal beschikbaar zijn op 18 September. Het is geschreven op de middelbare school-niveau, Ignotofsky zegt, maar ze hoopt dat het boek zal toegankelijk zijn voor alle leeftijden en achtergronden. “Het is als een vernieuwde boek,” zegt ze. “Maar echt, het is gewoon een prachtige, geïllustreerde reis door onze wereld.”

Haltes op die reis zijn uitleg over de werking van koolstof, water en voedingsstoffen blader door onze omgeving. Dat klinkt misschien niet zo droog als een middelbare school science klasse, maar Ignotofsky verlevendigt de concepten door het illustreren van hen, die laat zien hoe koolstof wordt verplaatst door middel van een schaap snacken op gras, poepen op de grond, en uitademen in de lucht. Dat is één van de weinige secties waar de illustraties zijn niet opgenomen in een pot of terrarium, een thema dat anders zich over de pagina ‘ s. “De metafoor in dit boek is dat de Aarde is kostbaar en heeft onze bescherming,” Ignotofsky zegt. “En het is in de palm van onze handen.”

De Rand sprak Ignotofsky over velvet worms, hoe kunst is als een droge schurft, en waarom er fouten zijn een belangrijk onderdeel van de stijl.

Dit interview is bewerkt voor de duidelijkheid en beknoptheid.

Wat dreef je om een boek te schrijven over de planeet?

Er waren twee belangrijke dingen. Is het big, big one, dat is, dat ik geloof dat het grootste probleem waarmee we worden geconfronteerd is de klimaatverandering en een overmatig gebruik van onze schaarse natuurlijke hulpbronnen. En de eerste stap in het goed beschermen van onze planeet is het opleiden van mensen over precies hoe het werkt, hoe je energie en materie verplaatsen door onze omgeving, en waarom het belangrijk is om hen te beschermen. Ten tweede, het schrijven van Vrouwen in de Wetenschap en het leren over enkele van de geweldige natuurbeschermers in de geschiedenis — zoals Rachel Carson, Sylvia Earle, Jane Goodall, het marjory Stoneman Douglas — en hoe het krijgen van hun onderzoek door het publiek gezien was in staat om invloed op machtige mensen. Dus ik hoop dat deze kleine cartoon boek krijgt in de handen van zoveel mogelijk mensen en krijgt ze enthousiast over het leren.

Wat is je favoriete pagina?

Dat is een moeilijke vraag. Ik wil niet kiezen tussen mijn kinderen. Maar ik zal zeggen dat één van mijn favorieten om te tekenen en te leren over zou hebben om de Tasmaanse gematigd regenwoud, vooral vanwege de leuke feiten over de dieren waren net zo groot. Ik kon niet stoppen met kijken naar video ‘ s van de kleine Tasmaanse duivels schreeuwen naar elkaar. En ik denk dat mijn all-time favoriete dier is in die pagina: de velvet worm.

De velvet worm is wat we allemaal zouden willen zijn. Een: ze zijn, zoals, ouder dan vuil. Ze zijn levende fossielen, en ze zijn nog steeds rond het doen van hun ding. Twee: ze zijn matriarchale en ze jagen in verpakkingen als wolven. En ze dekken hun prooi in het bruto slijm dat schiet uit van hun aangezicht, en ik ben net zoals, “Deze felle, wijze oude vrouwen zijn gewoon doen hun ding wiebelt nog steeds rond in de Tasmaanse gematigd regenwoud.”

Die afdeling hield je in de nacht?

De fosfor en stikstof cycli. Ik had het vier-gecontroleerd door een stelletje wetenschappers, een aantal leerkrachten. De stikstof cyclus is een ingewikkeld cyclus, en ik probeer om het zo dat zelfs een tweede corrector kunnen begrijpen van alle verschillende paden die van stikstof is om te nemen om toegankelijk te zijn voor planten. Gewoon uitleggen dat hield me ‘ s nachts wakker.

Het is echt belangrijk. Het is gemakkelijk om rond te kijken, de natuur en zeggen, “Dit is zo mooi. Dit is zo majestueus.” Maar echt, elke dag, de cycli van leven en dood, de relatie tussen roofdier en prooi, de manier waarop het leven zich heeft ontwikkeld in deze tijd op deze planeet maakt het voor ons mogelijk om te leven op. De enige reden dat we toegang hebben tot enkele van de fundamentele bouwstenen van het leven is vanwege de kleine microben in de bodem. Dus ik hoop dat al het harde werk die ik nam om uit te leggen die ingewikkelde cycli kunt mensen echt begrijpen en een beetje dieper waarom deze dieren en planten en deze biodiversiteit is heel belangrijk.

Hoe maak je de aanpak van de illustraties?

Ik ben erg old school over het eigenlijk, in vergelijking met andere kunstenaars nu. Ik neem het in Adobe Illustrator eerste, en ik de lay-out van het hele ding met basisvormen: waar het type zal gaan, wat de grootte van het type gaat worden, waar alle informatie zal worden geplaatst. Er is zo veel informatie op elke pagina, en de hiërarchie van de informatie is zo belangrijk voor mij. Dan print ik uit, en ik gebruik een Micron pen en tracing papier en teken ik in mijn eigen hand alle kleine blije gezichten en eekhoorns en schedels.

Dan neem ik het in de computer, en ik ruim het op. In principe ben ik met behulp van Photoshop, zoals het met Microsoft Paint. Maar de reden dat ik nog niet zo veel van het met de hand zijn die gelukkige ongevallen, en ik wil niet te verliezen mijn fouten volledig. Vooral met uitgaan volledig digitaal, ik denk dat het heel eenvoudig is om uw spullen te kijken gehomogeniseerd en net als iedereen anders. En aan het einde van de dag, niemand zal je kleine hand wiebelen op de pagina. Ik denk dat er iets gezegd worden over het hebben van vertrouwen in jezelf en je lijnen en weten dat zelfs als u “verknoeien” wanneer je tekening, het is eigenlijk een deel van het proces, en het is wat maakt het geweldig. Mensen willen krabben op hun werk alsof het een korstje, en ik probeer dat niet te doen.

Wat verraste je als je het werken aan dit boek?

Wat schudde mij en de aard van het achtervolgd mij het meest tijdens het lezen over deze verschillende plaatsen over de wereld, hoe ze zijn zo diep getroffen door de klimaatverandering in zo veel verschillende manieren — of we nu praten over de verzuring van de oceanen, die wordt veroorzaakt door koraalriffen te bleekmiddel, of dieren in de Alpen wordt als “Het is niet koud genoeg voor mij om te overleven. Ik moet blijven bewegen tot of het migreren meer en meer naar het noorden.” Of de grote, die is het feit dat onze stijgt de zeespiegel, we hebben meer extreme stormen, en onze ijskappen smelten. Droogtes zijn ernstiger in plaatsen die meer gevoelig voor droogte. Het heeft mij niet verbazen, per se, maar het is gewoon echt thuis te raken met mij. Als mensen het lezen, ik wil dat mensen lopen te worden zoals “de Klimaatverandering is reëel. Dit is een big deal.”