Vandaag de dag, het Pentagon zal de lancering van een raket in een poging om te schieten in een grotere raket in de ruimte. Dit is de eerste test van onze verdediging tegen een gesimuleerde intercontinentale ballistische raket, of ICBM, een lange-afstands raket die mogelijk een bedreiging vormen voor de VS. Sommige experts waarschuwen dat de Verenigde Staten’ missile defense systeem is misschien niet zo betrouwbaar is als mensen denken — en vandaag de proef is bedoeld voor het testen van onze mogelijkheden.
Nu, een constellatie van sensoren en 36 interceptor raketten make-up de ground-based midcourse defense system, of GMD — de enige optie die we hebben voor het stoppen van een nucleaire getipt ICBM zodra het in de lucht. De GMD werd uitgerold, te beginnen in 2004 als verzekering tegen een kleine-schaal voor nucleaire aanval van Noord-Korea, of eventueel Iran, volgens het Ministerie van Defensie. (Er is geen land heeft raketten in staat van het bereiken van de VS, hoewel AMERIKAANSE functionarissen zeggen dat Noord-Korea komt steeds dichterbij.) Het is niet de bedoeling om af te weren een onwaarschijnlijke aanval van de veel grotere en meer geavanceerde arsenalen van Rusland of China — noch zou het kunnen.
In feite, er is enige discussie over de vraag of onze missile defense-systeem kunnen weren alle aanvallen, groot of klein. De Government Accountability Office — een partijonafhankelijke overheid-agentschap ook bekend als de congres-watchdog — gemeld in 2016 dat de GMD “niet heeft aangetoond dat door middel van vliegproeven dat het verdedigen van de AMERIKAANSE homeland tegen de huidige missile defense bedreiging.” Dat is de reden waarom de test van vandaag tegen een ICBM-zoals doel is belangrijk. Hier is wat u moet weten:
Hoe is onze missile defense-systeem zou moeten werken?
Voor een tweede, stel je voor een angstaanjagende toekomst waar Noord-Korea het eigenlijk wel werken icbm ‘ s — en beslist om te starten. Satellieten met infrarood sensoren en radars gebruikt in Japan en de US Navy schepen zou ter plaatse van de raket te lanceren en alert control centers in de VS. Sensoren, waaronder een zee-gebaseerd, hoge-resolutie radar, zou het bijhouden van de vijandige raket als het vliegt.