Ik ben meestal geen fan van horror films. Maar af en toe zijn er films als De Heks die, in plaats van te gaan voor een straight-up horror, gewoon donker en gespannen door en door — en dat ik van de liefde. De laatste is Het Afkomstig is in de Nacht, en ik zal je gewoon door naar mijn collega Bryan Bisschop review, waarvan ik denk dat de nagels van de film griezelig sterke en thematische tekortkomingen.
Wat ik eigenlijk wil praten over zeer snel is hoe Het Gaat in de Nacht van verschillende aspect ratio ‘ s vertellen het verhaal. Om aan te geven droom-sequenties (nachtmerries), het snijdt een breder perspectief, dat maakt je het gevoel een beetje meer claustrofobisch, omdat de zwarte balken plotseling rand van het scherm. Maar de film combineert ook dingen tot op één punt, met die zwarte balken vertegenwoordigen een metaforische nachtmerrie, ook.
Nog een van mijn collega ‘ s, Tasha Robinson, de directeur gevraagd over dit, en hij eigenlijk gewoon gezegd: het is een tonale truc die niet is bedoeld om te merken. Ik denk dat hij gelijk dat de meeste mensen het niet merken — en het werkt, hoe hij het bedoeld heeft — maar ik ben niet overtuigd dat het veranderen van de aspect ratio ‘ s, zoals dat is een geweldig idee, in ieder geval niet hoe het hier gebruikt.
Er is iets echt zwaar op de hand over letterlijk het veranderen van hoe veel het publiek kan zien dat soort stoort me. Belangrijker nog, het veranderen van de reden waarom de techniek wordt gebruikt (droom versus niet een droom blijft de film opent zeer interessante interpretaties, die, uit dit interview tenminste, het klinkt als de directeur niet van plan. Op een film analyse niveau, ik ben verscheurd tussen het vinden van deze fascinerende en ergerlijk. Maar misschien onbedoeld, kan de film nog interessanter.