Seizoen 3 van de Predikant neemt een ongewone benadering van horror en humor

Spoilers voor seizoenen 1 en 2 van de Predikant vooruit.

Vroeg in het seizoen 3 van de AMC-serie Predikant, Tulip (Ruth Negga) heeft een visie. Ze loopt naar beneden de weg naar het landelijke dorp van Angelville wanneer ze ziet een man in een zwart-wit gevlekte hond passen. De mens-hond is belachelijk, maar ook griezelig, zeker wanneer het vertelt Tulip ze gekozen voor een goddelijk doel. Het gebaren met haar floppy poten en staart naar haar met zwarte, glanzende, lege ogen.

Veel tv-shows en films gebruiken horror stijlfiguren als onderdeel van een actie/komedie mix. Buffy the Vampire Slayer, Sleepy Hollow, en Wynonna Earp alle bestrooi vampiers en demonen rond hun verhalen. Maar terwijl al deze shows zijn voorzien van monsters, ze zijn niet in de eerste plaats werken aan het schrikken brengen of verstoren van het publiek.

Preacher’, een bovennatuurlijk drama-serie gebaseerd op de comic-serie door Garth Ennis en Steve Dillon, is een beetje anders. Het maakt niet hergebruiken horror-komedie of drama. In plaats daarvan, het is gevuld met absurde gebeurtenissen en situaties die — net als dat de mens-hond — als het tegelijk grappig en beangstigend. Vooral in het nieuwe seizoen, waarin heksen en zombies in een vertrouwde Southern gothic setting, de show kan soms Buffy-achtig. Maar wat echt speciaal is aan Prediker is dat het suggereert dat horror en komedie niet verschillende elementen te combineren, en ze zijn een deel van één geheel. Het ding dat maakt je aan het lachen is ook het ding dat achtervolgt je dromen.

Net als de comic-book inspiratie, de tv-show richt zich op Jesse Custer (Dominic Cooper), een hard vechten, moreel dubieuze predikant bezeten door een entiteit genaamd Genesis. Genesis geeft Jesse de kracht om de opdracht van iedereen om iets te doen. In de eerste twee seizoenen, Jesse gebruikt zijn macht om te proberen de bouw van een kleine gemeente in een landelijke Texas kerk, met rampzalige resultaten. In het tweede seizoen, dat hij, Tulip, en een Ierse vampier genaamd Cassidy (Joe Gilgun) druk op de weg om God te volgen, die ze hebben geleerd in de steek heeft gelaten hemel om te luisteren naar jazz in New Orleans. Jesse denkt dat hij kan gebruik maken van Genesis tot en kracht van God om uit te leggen waarom de wereld is een puinhoop. Maar het bijhouden van de al-machtige godheid moeilijk blijkt. In plaats daarvan, Jesse eindigt ermee akkoord een messias in opdracht van een organisatie genaamd de Graal.

Zijn carrière als wereld-heiland is onderbroken op het einde van seizoen 2 als agenten van de Graal doden Tulip. Jesse kan normaal gesproken breng haar terug tot leven met Genesis, maar zijn macht is op mysterieuze wijze op de fritz. Seizoen 3, dus begint met Jesse en Cassidy te brengen Tulp Jesse ‘ s oude huis in Angelville; zijn grootmoeder is een heks, die kan doden op te wekken.

Dat plot beschrijving niet vangen de smaak van Preacher ‘ s humor. Het stripboek werd cynisch en opzettelijk grof, maar het werd gebouwd rond een road-trip avontuur verhaal. Jesse was een meer of minder conventionele held wiens zedelijk gevoel reed de actie en het verhaal. In de tv-serie, door contrast, Jesse heeft minder agentschap. Hij en de andere karakters komen vaak over als hetero mannen zwerven haplessly door middel van een serie van mean-spirited Monty Python gags.

Het eerste seizoen, bijvoorbeeld, eindigt met Jesse de gehele gemeente, en hun hele stad, wordt begraven in een letterlijke explosie van varken shit. In het tweede seizoen, Jesse vriend Eugene Root (Ian Colletti), die per ongeluk verwezen naar de Hel ontsnappen met de hulp van een blijkbaar remorseful Hitler (Noah Taylor), die vervolgens verraadt Eugene… omdat hij Hitler. Zoals in Time Bandits, waar de laatste grap is dat de hoofdpersoon ‘ s ouders sterven, de lach lijn is de sadistische ontnuchterend. Natuurlijk Hitler komt uit de Hel. Dat is de aard van het universum we leven in.

Een boosaardige universum kan grappig zijn. Maar het is meer dan dat. Wanneer de camera blijft hangen op Tulip, dood op de achterbank van Jesse ‘ s auto rijden ze naar Alphaville, haar perfecte, nog steeds het gezicht van de overmatige duidelijkheid van de nachtmerrie. Aan het einde van het tweede seizoen, onsterfelijke vampier Cassidy heeft een gesprek met zijn vervreemde sterfelijke zoon, Denis (Ronald Guttman). Denis ziet eruit als een oude man — hij was op het randje van de dood voordat Cassidy beetje van hem, en veranderde ook hem in een vampier te zijn. Denis heeft ze een vampier, vooral het deel waar hij zich voedt met de nietsvermoedende mooie vrouwen. Cassidy heeft lange gecontroleerd zijn eigen bloeddorst, maar hij is bang Denis’ voorbeeld zal overweldigen zijn zelfbeheersing, en smeekt hij zijn zoon een goede jongen. Denis heeft alleen het gesproken frans voor het hele seizoen, maar voor de eerste keer, hij spreekt in het engels. “Kunt u een goede jongen, papa?” vraagt hij, net over likt zijn lippen.

Het is een huiveringwekkende, David Lynch-waardig moment, niet in het minst omdat het de spot met het idee van regels of wetten proberen om ons uit de afgrond. Papa probeert u het recht, maar wie stelt papa? “Alles is mogelijk” kan betekenen anarchistische plezier en goede tijden, maar het kan ook betekenen dat je je ergste angsten kunnen uitkomen. Een wereld zonder regels wordt het een hel — als Denis ontdekt van Cassidy ‘ s reactie op zijn gedrag.

Cassidy is niet de enige mishandelende ouder in Prediker. Seizoen 3 begint met een flashback naar Jesse ‘ s grootmoeder, Marie L’Angelle ( Betty Buckley) snijden open zijn moeder met een mes als straf voor het proberen om te vertrekken. En deze slechte ouders zijn alleen een kleinere versie van de ultieme, de goddelijke slechte ouder. God heeft de hemel verlaten en is nu rijden rond de aarde op een Harley, het dragen van een hond passen. Hij is mens-hond die lijkt te Tulip in een visie—en later in het vlees. Man-hond God verzekert Tulip hij heeft een plan, maar ze is sceptisch. “Je bent gewoon dicking rond”, zegt ze met enige bitterheid, wijzend naar de biker chick op God wachten om terug te keren naar zijn machine. God van zijn kant, ziet er nerveus van wordt ontdekt.

Een God die “gewoon dicking rond” een God is, die filosofisch absurd. De TV-versie van Prediker is over een wereld, die niet logisch, geregeerd door een willekeurige eikel die ofwel niet schelen wat er gebeurt, kan er niets aan doen, of actief geniet van het kijken naar mensen lijden. Prediker is een nauwe verwanten naar Kafka — en het is opvallend dat wanneer Kafka ‘ s vrienden hem hoorde lees zijn verhalen hardop, ze reageerde met hulpeloos gelach. Een kerel die net wakker en besefte dat hij was een bug? Dat is nog leuker dan een hele stad verdronken in de varkenshouderij kak.

Jesse, met de kracht van Genesis, de wil om dingen te rechten, en om iedereen in de juiste plaats. Maar hij is als Wile E. Coyote in een Road Runner cartoon, of de priester in De Exorcist. Het verhaal is opgetuigd tegen hem, omdat het verhaal wordt opgetuigd tegen iedereen. “Ik kan je niet helpen,” Jesse vertelt een van is oma is verdrietig, zielloze zombies als ze smeekt hem om hulp. The walking dead niet kan worden opgelost. Zelfs als ze terug tot leven gebracht, het is maar tijdelijk.

Aan het begin van seizoen 3, Jesse lijkt niet dichter bij God vinden, of het vinden van een zinvolle gebruiken voor zijn macht, dan hij gedaan heeft aan het begin van seizoen 1. De doelloze, cyclische aard van zijn zoektocht kan misschien gezien kan worden als een zwakte van geserialiseerd televisie. Maar in Prediker het geval, het is ook thematisch. Er is niet een plan of een uitkering, behalve voor het feit dat er niet een plan of een uitbetaling. Het universum wacht op je bij een hond passen. Misschien is het lachen achter dat masker; misschien is het schreeuwen. Of misschien is de komedie en horror beiden komen uit het besef dat er niets.

Prediker seizoen 3 gaat in première op het AMC op zondag 24 juni om 10 uur ET.